Ο Λεονάρντο Κούτρης μιλώντας στην εκπομπή «Red Alert» στο κανάλι του «Amerikanos24» αναφέρεται στην πορεία του με τον Ολυμπιακό, δηλώνοντας υπερήφανος που φόρεσε τα ερυθρόλευκα και θα είναι κάτι για το οποίο θα το λέει με υπερηφάνεια στα παιδιά του.

Χαρακτηρίζει τους Πειραιώτες ως έναν elite σύλλογο, μιλάει για τα δάκρυα μετά την απίστευτη βραδιά με τη Μίλαν και τον… εφιάλτη Ζέλσον Μάρτινς. Αναφέρεται στον Κρίστοφερ Βέλντε που αντιμετώπισε ως αντίπαλο και την απίθανη ιστορία με τον… Γκονσάλο Ιγκουαΐν.

Ανατριχιαστικό σημείο όταν μιλά για τη ρήξη χιαστού την οποία υπέστη, με τη μητέρα του να βάζει τα κλάματα αλλά και να του λέει την ατάκα που του… γύρισε το κουμπί, ενώ μιλά και για τις διαφορές σε ελληνικό και πολωνικό πρωτάθλημα.

Αναφέρεται στο άδοξο τέλος που είχε στη θητεία του στον Ολυμπιακό, το οποίο είναι και το μοναδικό του παράπονο, λέγοντας πως μπήκε ξαφνικά στο περιθώριο.

Φυσικά, δεν γινόταν να μην μιλήσει και για το viral video με τους τραυματιοφορείς στο ΑΕΛ-Εργοτέλης, οι οποίοι φρόντισαν να τον ρίξουν τρεις φορές από το φορείο!

«Ο Ολυμπιακός έχει αποδείξει πλέον πως βρίσκεται σε άλλο επίπεδο, είναι ελίτ, όταν μιλάμε για ελίτ ομάδες, θα αναφέρεις τον Ολυμπιακό αυτή τη στιγμή. Είναι τεράστιο αυτό που έχει καταφέρει ειδικά με την κατάκτηση του ευρωπαϊκού πέρυσι και με αυτά που κάνει φέτος, την πορεία στην Ευρώπη, είναι καταπληκτική δουλειά και αξίζουν μόνο συγχαρητήρια γιατί βλέπεις ότι είναι όλο και καλύτερα. Είχε κάποια διαστήματα όπως κάθε ομάδα κακά, μέτρια, αλλαγών που είναι λογικό να μην αποδώσουν κατευθείαν όταν έχεις ειδικά πολλές αλλαγές παικτών και προπονητών. Τώρα η ομάδα είναι σε μια ανοδική πορεία και έχει βάλει τη βάση πολύ ψηλά για όλες τις ελληνικές ομάδες. Είναι κάτι που θέλουμε σαν χώρα, να φτάσουν δηλαδή στο επίπεδο που έχει φτάσει ο Ολυμπιακός παγκοσμίως, όχι μόνο ευρωπαϊκά. Είναι παγκόσμιος σύλλογος ο Ολυμπιακός, τον ξέρουν σε όλο τον κόσμο και είναι κάτι που βλέπεις και χαίρεσαι, γιατί είναι ένας σύλλογος που πάντα προσπαθεί για το καλύτερο, πάντα βελτιώνεται, έχει ανοδική πορεία και είναι κάτι όμορφο να βλέπεις είτε είσαι Ολυμπιακός είτε όχι», είπε αρχικά.

Για το ματς με τη Μίλαν και το ότι έβαλε τα κλάματα στο φινάλε: «Το συγκεκριμένο παιχνίδι είναι χαραγμένο στη μνήμη μου και σε αρκετούς, είναι μοναδικό δεν μπορείς να το περιγράψεις με λόγια. Ήταν όλη η ιστορία του παιχνιδιού για εμένα περίεργη. Σε αυτό το παιχνίδι την προηγούμενη ημέρα ήταν να μην ξεκινήσω, στην τελευταία προπόνηση πριν το ματς όταν έκανε ο Μαρτίνς τα πλάνα του και έδωσε τα φανελάκια στους βασικούς δεν ήμουν μέσα. Ήθελα να ανοίξει η γη να με καταπιεί, ήθελα να το παίξω πώς και πώς. Ήμουν down, κοιμήθηκα πολύ κακά, ήμουν πολύ στο flu. Τρεις ώρες πριν το ματς τρώγαμε σνακ πριν δούμε βίντεο και τότε έμαθα πως ξεκινάω. Γύρισε το κουμπάκι, λέω ώπα τι κάνουμε τώρα. Η τρέλα με την οποία μπήκα και η κάψα που είχα και όλο αυτό, τελείωσε το παιχνίδι έγινε ότι έγινε, και μου βγήκε η ένταση σε αυτό το κλάμα. Το χάρηκα με την ψυχή μου γιατί όλοι οι άνθρωποι μου ήξεραν πόσο το ήθελα να παίξω και να κερδίσει η ομάδα να προκριθεί. Ένιωσα την αγάπη του κόσμου, των δικών μου ανθρώπων, πώς το ένιωσαν και αυτοί… Στο ματς ισοφαριστήκαμε γρήγορα, αλλά εκεί έπαιξε ρόλο το Καραϊσκάκης. Νιώσαμε την ένταση και την ανάγκη που χρειάζεται ένας παίκτης της ομάδας και ο κόσμος του Ολυμπιακού είναι απίστευτος. Ένα πολύ μεγάλο ποσοστό της επιτυχίας εκείνης της βραδιάς ήταν ο κόσμος ξεκάθαρα».

Για τα παιχνίδια που ξεχωρίζει: «Είναι πολλά, ακόμα και κάθε προπόνηση είναι σημαντική όταν παίζεις σε τέτοια ομάδα. Το ντεμπούτο του με τον Ολυμπιακό ήταν ξεχωριστό γιατί το παίξαμε μέσα στην έδρα της Παρτίζαν. Από τα Γιάννενα να βρεθείς να παίζεις με την Μπαρτσελόνα, την Σπόρτινγκ, τη Γιουβέντους είναι όνειρο τρελό. Με τη Μίλαν, επίσης. Για εμένα που είμαι λάτρης της Ίντερ, το πρώτο ματς το να πατήσω στο Σαν Σίρο ήταν μοναδικό. Το όνειρό μου ήταν να πάω να δω παιχνίδι και η πρώτη μου επίσκεψη στο Σαν Σίρο ήταν να παίξω, οπότε ήταν μοναδικό συναίσθημα. Κάθε παιχνίδι που φορούσα τη φανέλα του Ολυμπιακού ήταν δώρο για εμένα, για τη δουλειά που έχω κάνει όλη μου τη ζωή να πετύχω αυτά που ήθελα. Ήταν πραγματικά ένα δώρο και προσπαθούσα να δώσω όσο μπορούσα να ανταποδώσω και να δώσω ότι μπορούσα».

Για την ιστορία με τον Ιγκουαΐν: «Στα δύο ματς με τη Γιουβέντους μέσα και έξω ήμουν στο ντόπινγκ κοντρόλ και στα δύο ήταν και ο Ιγκουαΐν. Μέχρι να κάνουμε τη δουλειά μας ξοδέψαμε πολύ ώρα, μιλήσαμε αρκετά, είπαμε πάρα πολλά μια ώρα και. Πηγαίνοντας την επόμενη χρονιά στα ματς με τη Μίλαν, ο Ιγκουαΐν είχε μετακομίσει στο Μιλάνο και στο ματς στο Σαν Σίρο είμαστε ξανά και οι δύο στο ντόπινγκ κοντρόλ. Οπότε “που είσαι παλιόφιλε” ξεκίνησε η κουβέντα, αναπτύξαμε μια ωραία σχέση ανταλλάξαμε φανέλες. Είχα πάθει πλάκα τότε γιατί είχα χτυπήσει την πρώτη χρονιά στον ώμο μου όταν είχα κάνει την εγχείρηση με ρώτησε, μου είπε “πως είναι ο ώμος σου, πέρασε κτλ” και λέω τι μου λέει αυτός τώρα, με κοροϊδεύει που ξέρει ότι χτύπησα…».

Για τους δυσκολότερους αντιπάλους του: «Ο Ζέλσον Μάρτινς στη Σπόρτινγκ, άκοπος. Ο Ζέλσον τότε ήταν τοπ-20 winger στον κόσμο. Όταν τον αντιμετώπισα πρώτη φορά είπα “τρόμος”, αν τον κόψεις είναι βοήθεια από τον Θεό, δεν γίνεται. Μέσι οκ δεν θα πω κάτι άλλο και πάρα πολύ δύσκολος ο Ντεουλοφέου, ταχύτατος, με την μπάλα είναι…».

Για τον Κρίστοφερ Βέλντε: «Έπαιζε κυρίως αριστερά οπότε δεν βρισκόμασταν τόσο μέσα στο γήπεδο, έχουμε παίξει τέσσερις φορές αντίπαλοι, πάρα πολύ καλός παίκτης, πολύ δύσκολος. Από τους παίκτες που μοιάζουν αργοί αλλά δεν είναι, πολύ γρήγορος με την μπάλα. Πάρα πολύ καλή τεχνική κατάρτιση, ο έλεγχος με την μπάλα είναι άψογος, αλλά και εδώ είχε τα ίδια προβλήματα. Ήταν σήμα κατατεθέν στη Λεχ Πόζναν, από τους παίκτες που θα κάνουν τη ζημιά, αλλά ήταν λίγο ασταθής. Μπορεί να παίξει τρία ματς 10 με τόνο και μετά τρία ματς στο 4-5. Εάν έχει σταθερή πορεία θα βοηθήσει πάρα πολύ τον Ολυμπιακό, είναι παίκτης που ξεσηκώνει την κερκίδα».

Για τη ρήξη χιαστού που υπέστη στο δεύτερό του παιχνίδι με τη Μαγιόρκα: «Είναι κάτι που με στεναχωρεί πολύ όταν το ακούω από τους φιλάθλους να το εύχονται. Είναι πολύ δύσκολο, εκείνη τη στιγμή με τσάκισε. Ήταν ένα όνειρο να παίξω σε ένα τέτοιο πρωτάθλημα, ήθελα να μείνω εκεί όσο μπορώ και να προσπαθήσω και για ακόμη παραπάνω. Το να το πάθεις τη δεύτερη αγωνιστική και ενώ την προηγούμενη είχα δώσει ασίστ και ήμουν στην καλύτερη ενδεκάδα και είχα όλη την καλή διάθεση, όρεξη για δουλειά. Έγινε πέντε ημέρες μετά, με τσάκισε πραγματικά, κάτι πολύ δύσκολο και άσχημο, ξέρεις ότι είσαι έναν χρόνο εκτός. Εμένα προσωπικά με έκανε πιο δυνατό. Θυμάμαι την ημέρα που με είδε ο γιατρός στα αποδυτήρια, πήρα τη μάνα μου τηλέφωνο κατευθείαν γιατί είχε ανησυχήσει που έβλεπε το παιχνίδι. Της είπα “μαμά, χτύπησα σοβαρά” και θυμάμαι να αρχίζει να κλαίει και μου είπε δύο πράγματα. “Θα το περάσουμε μαζί”… Εκεί τελείωσε το αρνητικό κομμάτι, κράτησα το θετικό».

Για τον λόγο που έφυγε από τον Ολυμπιακό: «Εκείνο το διάστημα ήταν χειρότερο και από το διάστημα που ήμουν τραυματίας. Ήταν πολύ παράξενο, μόλις είχα γυρίσει από τη Γερμανία, είχα αρκετές ομάδες που με ήθελαν εκείνο το καλοκαίρι, μεταξύ αυτών και η Πόγκον. Μιλώντας με τους ανθρώπους του Ολυμπιακού και τον Μαρτίνς που ήταν στο τιμόνι της ομάδας, δεν ήθελαν να φύγω. Με υπολόγιζαν κανονικά, είχε έρθει και ο Ρέαμπτσουκ και ήμουν εγώ και αυτός. Χαρά μου εμένα να μείνω στον Ολυμπιακό και να παλέψω, ήξερα πως μπορούσα να παίξω και να πάρω θέση βασικού, λέω ΟΚ όλα καλά. Ήρθαν οι αλλαγές προπονητών, δύσκολοι καιροί τότε, έπαιξα το πρώτο ματς, όλα καλά, δεν με άφηναν να φύγω γιατί με υπολόγιζαν. Τρεις ημέρες πριν τελειώσει η μεταγραφική περίοδος, ενημερώθηκα να βρω ομάδα. Από το πουθενά. Η περίοδος αυτή ήταν να βουτήξεις από το παράθυρο, ήταν μαύρη περίοδος για εμένα γιατί ήμουν στον αέρα χωρίς να φταίω και να κάνω κάτι, χωρίς να μάθω τον λόγο. Το χειρότερο ήταν πως υπήρχε ψέμα, δηλαδή μου είπαν πως υπολογίζομαι και μετά να βρω ομάδα. Όταν ανακοινώθηκε ο κύριος Μίτσελ, πριν τον γνωρίσουμε ενημερώθηκα πως δεν θα προπονηθώ με την πρώτη ομάδα, λέω εντάξει ΟΚ, είχα ετοιμαστεί πως αυτό ήταν το τέλος μου στον Ολυμπιακό. Ήταν κακό τέλος. Το καλό ήταν πως τότε τον Νοέμβρη ήταν η περίοδος του Μουντιάλ του Κατάρ, οπότε ήρθα ήδη εδώ, πέρασα ιατρικά και έκανα προπονήσεις στην Πόγκον από αρχές Δεκέμβρη».

Για το viral video με τους τραυματιοφορείς στο ΑΕΛ-Εργοτέλης: «Αυτά είναι επικά πράγματα, θα με στοιχειώνουν μια ζωή το έχω αποδεχτεί. Δεν περίμενα να πάρει τέτοια διάσταση. Παντού, με πήραν τηλέφωνο από τη Βραζιλία, το είδαν και αυτοί. Μιλάμε για τρελά πράγματα, αυτό το βίντεο είναι Ελλάδα. Αν σε ρωτήσει κάποιος τι είναι Ελλάδα, θα τους δείξεις τα καλά που έχουμε, τα φαγητάκια μας, τη θάλασσα και όλα τα καλά που έχει αυτή η χώρα και όταν ρωτήσουν για το ποδόσφαιρο, θα τους δείξεις αυτό το βίντεο. Γελάω πια και εγώ και όλοι, μόνο η μητέρα μου ενοχλήθηκε πάρα πολύ».