Τσίμα Μονέκε, Διονύσης Αραβαντινός και Γιώργος Αμερικάνος υποδέχονται έναν ακόμα σούπερ σταρ στο Triple Threat Show powered by Bwin, τον Ματίας Λεσόρ! Ο σέντερ του Παναθηναϊκού μιλάει για τον σοβαρό τραυματισμό του, πόσο δύσκολη είναι η αποκατάσταση και η καθημερινότητα του, καθώς και αν θα επιστρέψει στα παρκέ την φετινή σεζόν.

Ο Ματίας Λεσόρ επίσης μοιράζεται το τι ένιωσε την στιγμή του τραυματισμού του, γιατί δεν ήθελε φίλαθλοι και συμπαίκτες του να τον δουν σε καροτσάκι και αποκαλύπτει τι είπε στην μητέρα του από το ασθενοφόρο αμέσως μετά την άτυχη στιγμή του τραυματισμού του. Ο 29χρονος Γάλλος αναφέρθηκε και στο νέο συμβόλαιο που υπέγραψε με τον Παναθηναϊκό, καθώς και στο όνειρο που είχε να αγωνιστεί μία ημέρα στο ΝΒΑ. Μίλησε ακόμα για το ποιος είναι – κατά τη γνώμη του – ο καλύτερος παίκτης στην Ευρώπη αυτή τη στιγμή, εξηγώντας γιατί βάζει τον Κέντρικ Ναν στην κορυφή.

Φυσικά, δεν έλειψαν οι ιστορίες από την Παρτιζάν και τον Ζέλικο Ομπράντοβιτς, με τον Γάλλο σέντερ να μοιράζεται ατάκες και εμπειρίες από τη συνεργασία τους. Τέλος, η τριάδα του Triple Threat μαζί με τον Λεσόρ μπήκαν σε debate για το ποιος είναι ο MVP της χρονιάς και μαζί με τον Τσίμα Μονέκε συζητήθηκαν και μερικές πιθανές μεταγραφές του καλοκαιριού.

Μεταξύ άλλων, ο Ματίας Λεσόρ είπε:

Για τον τραυματισμό του και την επιστροφή του στα παρκέ: 

Είμαι καλά. Η αποθεραπεία πάει καλά, το πηγαίνω μέρα με την μέρα και θέλω να βελτιώνομαι. Κάθε ημέρα είναι διαφορετική, μπορεί να ξυπνήσω σήμερα να νιώθω καλά και να δουλέψω στον αστράγαλο μου και την επόμενη μέρα να αισθάνομαι μία δυσκαμψία. Είναι μία μακρά διαδικασία, αλλά πηγαίνει καλά. Περπατάω, ξεκίνησα να προπονούμαι και να κινούμαι περισσότερο στο παρκέ. Ιδανικά θέλω να περιμένω μέχρι να είμαι στο 100% μου [για να επιστρέψω] και να μην ρισκάρω γιατί έχω συμβόλαιο, αλλά είμαι αθλητής. Όταν φτάσουμε στα πλέι-οφ, στο Final Four και είμαι στο 80-85-90% προσπαθείς να ανταγωνιστείς. Ακόμα και να κερδίσουν την Ευρωλίγκα — κάτι το οποίο εύχομαι — χωρίς εμένα εκεί, θα έχει μία διαφορετική γεύση. Θα αισθάνομαι σαν να “έκλεψα” κάτι, ενώ θέλω να είμαι κομμάτι αυτού. Προφανώς το κέρδισα πέρσι, ξέρω ότι μπορώ να το κάνω, αλλά θέλεις να είσαι μέρος αυτής της προσπάθειας.

Αν μπορείς να παίξεις και ας μην είσαι στο 100%… και ξέρω πως ακούγεται ηλίθιο αυτό που λέω και είναι το αντίθετο από αυτό που λέω συνέχεια, αλλά είμαι ειλικρινής. Και για να είμαι ειλικρινής ξέρω πως αν φτάσουν στα πλέι-οφ, στο Final Four και μπορώ να παίξω αλλά είναι ρίσκο… θα δούμε, αλλά θα θέλω να αγωνιστώ. Δεν θέλω να νομίζει κανείς πως θα γυρίσω στα πλέι-οφ ή στο Final Four. Μπορεί να μην παίξω για το υπόλοιπο της σεζόν, δεν ξέρω ακόμα. Αν φτάσουμε εκεί μπορεί να είναι ηλίθια η απόφαση του να μπω στο παρκέ και να νιώθω καλά τον αστράγαλο μου, αλλά να κάνω κάτι στο γόνατο μου ή στον αχίλλειο… δεν θα είναι έξυπνο, πρέπει να είμαστε έξυπνοι. Αυτό είναι το κυριότερο. Είναι μία μακρά διαδικασία που πρέπει να το πηγαίνω μέρα με την μέρα. Πολλοί νομίζουν πως δεν θέλω να πω μία ημερομηνία [που θα επιστρέψω] αλλά πραγματικά είναι ένα θέμα που το πηγαίνω μέρα με την μέρα. Δεν μπορώ να δώσω μία ημερομηνία. Θα δω πως θα είμαι και όταν έρθει η ώρα, τότε θα δούμε τι θα γίνει.

Για το πόσο δύσκολο είναι το να μην μπορείς να αγωνιστείς με την ομάδα σου: 

Είναι το πιο δύσκολο κομμάτι το να βλέπω την ομάδα μου να παίζει, ειδικά σε παιχνίδια που δυσκολεύεται νιώθω πως θα μπορούσα να βοηθήσω. Για αυτό και δεν ήθελα να πάω στο ΟΑΚΑ για λίγο καιρό και η ομάδα μου το επέτρεψε και θέλω να τους ευχαριστήσω για αυτό. Δεν μου έκαναν σκηνή για αυτό και κατάλαβαν την θέση μου και θέλω πραγματικά να ευχαριστήσω τον οργανισμό του Παναθηναϊκού. Μου έδωσαν χρόνο ώστε να αναλογιστώ τι συνέβη, να κάνω ένα βήμα πίσω και να αφιερώσω χρόνο στον εαυτό μου για να νιώσω καλά ψυχικά και να είμαι έτοιμος να ξανά μπω στο γήπεδο. Ήταν πολύ δύσκολο, είναι ο πρώτος μου σοβαρός τραυματισμός, είναι η πρώτη φορά που πρέπει να μείνω έξω για τόσο καιρό, είναι η πρώτη φορά που δεν μπορώ να περπατήσω. Ήταν πολύ δύσκολο να το αντιμετωπίσω αυτό στην αρχή και το να δω την ομάδα μου να αγωνίζεται ήταν εξίσου δύσκολο. Τώρα είναι καλύτερα.

Στην αρχή ήθελα να κρύβομαι όταν πήγαινα στο ΟΑΚΑ. Δεν ήθελα κανείς να με τραβήξει βίντεο και μία φορά πήγα πριν από ένα παιχνίδι και δεν έδωσα τόσο σημασία για δύο λεπτά και ξαφνικά υπήρχε ένα βίντεο παντού στο διαδίκτυο. Σε εκείνο το σημείο είπα “εντάξει, πλέον υπάρχει βίντεο”. Πάντως ήταν πολύ δύσκολο μείνω μακριά από την ομάδα. Ειλικρινά στην πραγματικότητα κρυβόμουν… δεν είχα είδα τους συμπαίκτες μου για μεγάλο χρονικό διάστημα, γιατί προσπαθούσα να σιγουρευτώ ότι όταν θα πάω στο γήπεδο δεν θα είναι εκεί. Οπότε έστελνα μηνύματα στον assistant coach πως κάθε φορά που είχαν προπόνηση έπρεπε να φύγω μίαμιση ώρα πριν την προπόνηση τους γιατί δεν ήθελα να δω κανέναν από την ομάδα. Ήταν τόσο άσχημα. Ζορίστηκα πραγματικά να το αντιμετωπίσω. Ακόμα και σε ημέρες αγώνων έλεγα “όταν φύγει το πούλμαν πείτε μου να έρθω”. Καμιά φορά περίμενα στο πλάι του πάρκινγκ μέχρι να φύγει το πούλμαν. Και όταν έφευγε, έμπαινα στο πάρκινγκ ώστε να μην δω κανέναν. Είναι δύσκολο να τους βλέπεις να ετοιμάζονται για το παιχνίδι ή την προπόνηση και εσύ να πηγαίνεις για θεραπεία.

Για την επέκταση συμβολαίου με τον Παναθηναϊκό και το ΝΒΑ: 

Είναι δύσκολο να το απαντήσω αυτό τώρα γιατί το ΝΒΑ ήταν ένα όνειρο που είχα από όταν ήμουν παιδί. Δυστυχώς όταν τραυματίστηκα έπρεπε να αποφασίσω τι θέλω να κάνω. Θέλω να… δεν θέλω να πω να παρατήσω το όνειρο μου γιατί ποτέ δεν ξέρεις, αλλά θέλω να “παρατήσω” το όνειρο μου και το να αγωνιστώ στο ΝΒΑ ή να προσπαθήσω να χτίσω κάτι με τον Παναθηναϊκό και να έχω ασφάλεια με το νέο συμβόλαιο για τα επόμενα τρία χρόνια; Ή να έπαιρνα ένα ρίσκο και να μην υπέγραφα την επέκταση και να έβλεπα τι θα συνέβαινε το καλοκαίρι. Προφανώς ο τραυματισμός μου έπαιξε μεγάλο ρόλο γιατί υπήρχε πραγματικό ενδιαφέρον από το ΝΒΑ.

Μετά τους Ολυμπιακούς είχα προτάσεις από το ΝΒΑ, μιλήσαμε με ομάδες, αλλά εντέλει δεν κατέληξε κάπου. Μας είχε γίνει γνωστό από νωρίς πως δεν υπήρχε buyout στο συμβόλαιο μου και πως ο Παναθηναϊκός δεν θα έβγαζε χρήματα αν με άφηνε να φύγω. Επομένως δεν βρήκαμε συμφωνία με ομάδες του ΝΒΑ. Ήμουν ενθουσιασμένος που θα ήμουν free agent το καλοκαίρι, μιλάγαμε με τον Παναθηναϊκό και μετά τους Ολυμπιακούς Αγώνες και ήθελαν να μου κάνουν επέκταση στο συμβόλαιο μου. Αλλά ήθελα να περιμένω και να δω τι θα έχω στο τραπέζι είτε από την Ευρώπη είτε από το ΝΒΑ. Είμαι 29 τώρα και δεν νομίζω πως το “παράθυρο” είναι πολύ μεγάλο αυτή τη στιγμή. Μπορεί να είναι και η τελευταία μεγάλη αλλαγή που θα έχω. Ήταν συναρπαστικό για μένα, μιλάγαμε και με τον Γιαμπουσέλε που είμαστε κοντά για αυτό.

Οπότε ναι το ΝΒΑ ήταν κοντά και τότε συνέβη ο τραυματισμός και άλλαξε τα πάντα. Έτσι όπως ήρθαν τα πράγματα αποφάσισα πως τώρα έχω παιδιά και πρέπει να νιώθω μία ασφάλεια. Πήρα ρίσκο σε όλη μου την καριέρα υπογράφοντας μονοετή συμβόλαια και περίμενα την free agency για να δω τι θα γίνει. Δεν είχα πρόβλημα να το ξανά κάνω αυτό, αλλά την ίδια στιγμή δεν σκεφτόμουν μόνο για εμένα και διάλεξα την ασφαλέστερη οδό. Αποφάσισα να υπογράψω την επέκταση και θα δούμε αργότερα για το ΝΒΑ. Δεν θα πω ότι με πείραξε. Είχα σπουδαίες προτάσεις στο τραπέζι και ήταν ακόμα νωρίς. Αλλά ναι, έπρεπε να αποφασίσω αν θα ρισκάρω με το ΝΒΑ παρά τον τραυματισμό μου.

Για τον Κέντρικ Ναν: 

Είναι ο καλύτερος παίκτης στην Ευρώπη χωρίς καμία αμφιβολία.  Το τι κάνει είναι από άλλον κόσμο. Τον βλέπω κάθε μέρα στην προπόνηση και ξέρω το πόσο σκληρά εργάζεται. Θα κάτσει μετά την προπόνηση, μερικές φορές τσακωνόμαστε γιατί θέλω να δουλέψω με τον assistant coach και μου λέει “όχι αυτός είναι ο δικός μου assistant που δουλέυω μαζί του μετά από την προπόνηση”. Έχει συγκεκριμένη ρουτίνα μετά τα παιχνίδια και την προπόνηση. Μπορεί να κάτσει στο γυμναστήριο μετά την προπόνηση για καμιά ώρα. Θα φροντίσει το σώμα του και απλώς δουλέυει πολύ σκληρά. Έχει αγοράσει μερικά πράγματα που έχει στα αποδυτήρια όπως μία βαριά μπάλα προπόνησης και δουλεύει και με αυτά. Συνήθως μετά τις προπονήσεις μένω και δουλεύω αλλά μετά από κάποιο σημείο κουράζομαι και ενώ πάω να φύγω βλέπω τον Κέντρικ να συνεχίζει να δουλεύει και λέω στον εαυτό μου “όχι, θα κάτσω να φύγω τελευταίος”. Ο τρόπος με τον οποίο δουλεύει είναι τρελός. Και το τρελό μαζί του είναι πως ακόμα μαθαίνει το ευρωπαϊκό μπάσκετ.