Ο Γιώργος Πάνου, ο Senior Director της Octagon, ανοίγει τα χαρτιά του στο Amerikanos24TV και στον Αχιλλέα Μαυροδόντη, σε μια μεγάλη συνέντευξη γεμάτη ειδήσεις και ανείπωτες ιστορίες!

Ο γνωστός ατζένης βρέθηκε καλεσμένος στο Overplayshow powered by @novibet.gr και για πάνω από μια ώρα απάντησε σε όλες τις ερωτήσεις, σε μια συνέντευξη που θα συζητηθεί.

👉 Τα χρόνια του ως κόουτς και οι Δημητρόπουλος – Βαρλάς
👉 Η ταινία «Rise» και η απίθανη κίνηση του Γιάννη Αντετοκούνμπο
👉 Ο Λεσόρ και ο Ναν στον Παναθηναϊκό
👉 Το διαβατήριο του Τόμας Ουόκαπ
👉 Η ανανέωση (;) του Μιλουτίνοφ στον Ολυμπιακό
👉 Η δύσκολη μεταγραφή του Βιλντόζα
👉 Το μέλλον του Γιάννη στο Μιλγουόκι
👉 Η δομή της Octagon
👉 Η UPG8

👀 Και πολλά ακόμη που είπε ο Γιώργος Πάνου σε μια απολαυστική συνέντευξη στο Amerikanos24TV:

Αναλυτικά όλα όσα είπε ο Γιώργος Πάνου: 

Για το πώς έγινε ατζέντης:

Το όνειρό μου ήταν να γίνω προπονητής. Καμία σχέση. Οι γονείς μου δεν ξέρουν καν τι είναι η μπάλα του μπάσκετ. Τελείως διαφορετικό background με τον αθλητισμό. Εγώ νέος Σμυρνιώτης, γέννημα θρέμμα, καταλαβαίνεις κατευθείαν το DNA του μπάσκετ. Με το που γεννιόμαστε τμήματα εκεί τρέχει πορτοκαλί αίμα. Μεγάλωσα με Ίβιτς, Φάνη, Μπόμπαν. Δεν μπορούσα να παίξω, δεν είχα το ταλέντο να παίξω. Ήμουν σε ακαδημίες του Πανιωνίου, εφηβικό, πήγα, έπαιξα Γ Εθνική, Β Εθνική στον Αίολο Ταύρου, πιτσιρικάς κλπ. Η τρέλα μου όμως ήταν το μπάσκετ. Πήγα κρυφά, έμαθα σέρβικα και ένα ωραίο πρωί ανακοίνωσα στους γονείς μου Φεύγω, πάω στη Σερβία να γίνω προπονητής μπάσκετ. Το 98, το 98 τρελαμένοι, στεναχωρημένοι. Και τώρα τι θα κάνουμε εδώ; Και οι δουλειές; Τέλος πάντων, μην στα πολυλογώ, πήγα. Τελείωσα τη σχολή. Ήταν τότε και ο βομβαρδισμός. Είχαμε μια διακοπή και ξεκίνησα την προπονητική. Φιλαθλητικό. Μετά τον Φιλαθλητικό στο Μαρούσι με τον Παναγιώτη Γιαννάκη και τον Βαγγέλη τον Αγγέλου, με πήρε στο επιτελείο του μαζί στην Εθνική ομάδα. Με υπεραγαπούσε. Πήγε, πήγε γρήγορα, πήγε αρκετά, αρκετά γρήγορα. Αυτό που άρχισε να μην μου αρέσει είναι το ότι είχα να κάνω όλο το χρόνο με 10 παίκτες 12 συγκεκριμένη δουλειά σε ένα κλειστό δωμάτιο. Δεν φανταζόμουνα τη ζωή μου για τα επόμενα 30 40 χρόνια γιατί ήξερα ότι αυτό θέλω να κάνω. Θέλω να κάνω κάτι που έχει σχέση με το μπάσκετ όμως. Σε αυτό το περιβάλλον ακριβώς. Οπότε τα έβαλα κάτω και λέω Τι σου αρέσει το μπάσκετ; Με τι τη βρίσκεις; Με τους αθλητές. Να μπορείς. Επειδή ήμουν πάντα βοηθός, είχα την τρέλα και τη σύφιλη του προπονητή του. Πρέπει να γίνει αυτό και τα παλιόπαιδα και δεν ακούνε. Και εγώ το λέω και δεν οι παίκτες δεν καταλαβαίνει. Με αδικεί. Πρέπει να παίζω παραπάνω. Ήμουν πάντα στη μέση και έπρεπε πάντα να φιλτράρω, να ισορροπήσω, να περάσουμε την πληροφορία που πρέπει να περάσουμε από τον προπονητή στον παίκτη και τη δυσαρέσκεια του παίκτη προς τον προπονητή με ένα ωραίο τρόπο. Και λέω αυτή την εμπειρία την πήρες Γιώργο 6, 7, 8 χρόνια και σε πολύ υψηλό επίπεδο, γιατί όπως σου είπα έτρεξα γρήγορα. Ήμουν στην Εθνική ομάδα το 2006 που κερδίσαμε τους Αμερικάνους, πήραμε το ασημένιο με το Μαρούσι τις καλές χρονιές. Ήταν αρκετά μεγάλη εμπειρία που αποκόμισα και θεώρησα ότι αυτό μπορώ να το προσφέρω, το φιλτράρισμα, την ισορροπία και τη γνώση στον αθλητή Ταυτόχρονα με όλες μου τις επαφές που έκανα όλα αυτά τα χρόνια, δουλεύοντας σαν προπονητής, με προπονητές αλλά και με agencies που στέλνανε λίστες, πως μιλάνε, πως συμπεριφέρονται. Θεό θεώρησα και με την προτροπή του συνεργάτη μου, του συγχωρεμένου του Γιώργου του Δημητρόπουλου, που με πίεζε συνέχεια, μου λέει άστο, έχεις μάτι. Γιατί ταξίδευα μόνος μου. Έβλεπα πιτσιρικάδες 16 18. Πάντα βρισκόμασταν στα τουρνουά. Μου έλεγε σταμάτα, παράτα το, έλα μαζί, έλα να κάνουμε κάτι, Εκεί είναι το μέλλον σου. Με πίεζε, του έλεγα το βλέπω, αλλά δεν είμαι έτοιμος γιατί το αγαπούσα πάρα πολύ και είχα θυσιάσει αρκετά. Δηλαδή η οικογενειακή επιχείρηση έκλεισε για να κάνω τον προπονητή. Οπότε ήμουνα πάντα ζυγαριά. Ένα ωραίο πρωί πήρα την απόφαση και λέω πάω να κάνω τον μάνατζερ, να συνδυάσω την τρέλα μου και την αγάπη μου για το μπάσκετ, την τεχνογνωσία που απέκτησα όλα αυτά τα χρόνια σαν προπονητής σε ένα περιβάλλον το οποίο θα μπορώ να επιλέγω εγώ πότε ταξιδεύω, με ποιους παίκτες θέλω να έχω πάρε δώσε. Εντάξει, και να. Και πήρα το ρίσκο να πάω στην αντίπερα όχθη και να μπορώ από τους ανθρώπους που ήμασταν αντίπαλοι τότε ή μαζί δωμάτιο πχ όπως ο Γιώργος Μπαρτζώκας. Ήμασταν δωμάτιο 2 3 χρόνια στο Μαρούσι. Αποστολές Να πάω να τον πείσω για κάποιον παίκτη, για την αξία κάποιου παίκτη και γιατί ταιριάζει; Ποιος, πού;

Για τον Γιώργο Δημητρόπουλο και τη σχέση μέντορα – μαθητή:

1000%. Και ακόμα και σήμερα να ήταν, πάντα πάλι μέντορας θα ήταν. Και δεν έχει σημασία η επιτυχία ή το τρακ ρεκόρ, κάτι είναι. Το θέμα είναι πως σε καθοδηγεί κάποιος σε ανάλογα επίπεδα που βρίσκεις στη ζωή σου. Προφανώς δεν μπορεί να σου λέει κάποιος τα ίδια όταν ξεκινάς, αλλά πάντα σου βρίσκει κίνητρο. Ο Γιώργος ήταν αυτός ένας οραματιστής του χώρου. Δεν ξεκίνησε έχοντας στις πλάτες από κανένα προπονητή ή από κανένα παράγοντα. Πάντα μου ζήταγε για τις χυλόπιτες που έχει φάει σε ραντεβού ανθρώπων που δεν ήταν καν στο μπάσκετ πλέον, αλλά αντιμετώπιζε τα πάντα με ταπεινότητα, με σκληρή δουλειά, να ξέρει γιατί μιλάει. Συνεπέστατος. Για μένα είναι τεράστια απώλεια, γιατί πέραν από συνεργάτες μου είναι. Το θεωρώ οικογένειά μου. Είναι ο άνθρωπος που μου έδειξε πραγματικά το δρόμο, πως πρέπει να κινηθείς σε αυτόν τον χώρο και θεώρησε ότι όντως και ο χαρακτήρας μου και οι γνώσεις μου μου ταιριάζουν. Γιατί ακόμα και σήμερα η εταιρία που έχουμε είναι δημιούργημα και εκείνος την οραματίστηκε με τη μορφή που έχει σήμερα, που είναι κάτι μοναδικό, γιατί η δομή που στήθηκε δεν ήταν ποτέ one man σόου. Αυτό που οραματίστηκε και το οποίο το εκτελούμε ακόμα και σήμερα με μεγάλη επιτυχία, ποιο είναι; Ότι όλοι δουλεύουμε για όλους, όπως ζούμε σε έναν χώρο που είναι ένα ομαδικό άθλημα και απαιτούμε από τους αθλητές μας. Συγκεντρώσου, Βάλε το εγώ σου από κάτω, να είσαι πάντα έτοιμος. Θα έχεις κακές μέρες και καλές μέρες. Κάποιος άλλος θα έρθει να σε σηκώσει. Έτσι λειτουργεί και η εταιρία. Στην εταιρία μας εμείς είμαστε, είμαστε μέτοχοι. Δεν ανήκει σε κάποιον μεμονωμένο εταιρία. Δεν είναι ότι θα φύγει ο Πάνου αύριο να πάει για ψάρεμα γιατί βαρέθηκε, γιατί κουράστηκε από τον Αχιλλέα και θέλει να το κόψει και θα εξαφανιστεί από. Η εταιρία έτσι είναι δομημένη ώστε ο Ισπανός μου συνεργάτης, ο Σέρβος, εγώ είμαστε όλοι και συνεισφέρουμε στην εταιρία. Αυτό ήταν το όραμά του. Θεωρώ ότι δουλεύει, είναι κάτι Μοναδικό και πάντα τον αναφέρουμε, πάντα τον φέρνουμε στις κουβέντες μας και λέγαμε ο Γιώργος θα το έκανε έτσι. Να το να εξαντλήσουμε αυτή την περίπτωση πρώτα και του έτσι. Τι είναι Μπος; Μη με ξαναπείτε αφεντικό έτσι; Εδώ είμαστε πάντα όλοι για όλους και να κοιτάμε πάντα το συμφέρον του παίκτη. Ότι πάντα ήμασταν με τον παίκτη και αυτό το έχουμε κρατήσει και θεωρώ μέχρι σήμερα και αυτό μας διαφοροποιεί θεωρώ και από την αγορά.

Για τον Νίκο Βαρλά:

Γιατί δεν τον πιέζετε να γράφει; Δεν είναι κακό. Δεν πειράζει. Ισχύει. Ισχύει σε αυτό που έκανε. Είναι πάρα πολύ καλός. Κοίτα, ο Γιώργος ο Δημητρόπουλος και εν συνεχεία εγώ κάνοντας τον ρόλο του Γιώργου, ότι έκανε σε εμένα προσπαθούσα να κάνω στον Νίκο. Τα τελευταία χρόνια θεωρώ ότι αυτό που έκανε το έκανε τέλεια. Όμως είχε να δώσει τόσα. Σε άλλο επίπεδο, το οποίο θα μπορούσε να συντηρήσει και να και την οικογένεια του, αλλά και την ενέργεια που δίνει σε ένα επίπεδο που θα του έδινε μεγαλύτερο boost. Θεωρώ. Δεν το μετάνιωσε. Είναι πολύ πιο δύσκολη η δουλειά που κάνει τώρα γιατί στο άλλο ήταν στη ζώνη άνεσής του. Ήξερε. Θα πάρει το τηλέφωνο, θα σηκωθεί, δούλευε 20 ώρες το 24ωρο, το αγαπούσε κλπ. Θεωρώ ότι αυτό που κάνει πλέον το αγαπάει. Βλέπει τη δυσκολία, όμως θεωρώ ότι δεν το έχει μετανιώσει. Και αν το έχει μετανιώσει, εδώ είμαστε να μας κάνει τα παράπονά του.

Για την ταινία “Rise”:

Στην ταινία δεν έχει ψέματα. Δεν είναι κάτι το οποίο δεν έγινε. Είναι πράγματα τα οποία δεν είναι μέσα ακριβώς. Είναι πάρα πολλά που δεν είναι μέσα. Θεωρώ πως και η ταινία αλλά και το ντοκιμαντέρ, το Γιάννης είναι πολύ to the point. Έχει γυρίσει από το ντοκιμαντέρ έχεις να πάρεις αρκετά πράγματα και όχι μόνο για την ιστορία, αλλά γενικά διδακτικά για τον ρόλο. Ναι, με υποδύεται ο φίλος. Ναι, γίνανε. Γίνανε σχεδόν έτσι τα πράγματα. Είναι πράγματα που δεν έχουμε βάλει μέσα, αλλά αυτό που εγώ προσωπικά κρατάω και ήθελα να μπει σώνει και ντε στην ταινία ήταν ο τρόπος που με υποστήριξε όταν ήρθαν όντως στο σπίτι του, να τον πάρουν, να τον πείσουν. Το οποίο εμένα δεν μου το πούλησε ποτέ. Εγώ το έμαθα την ίδια μέρα από τον Νίκο τον Βάρλα. Από σύμπτωση. Ο Νίκος ήταν δημοσιογράφος και είχε πάρει τον ατζέντη, ο οποίος προσπάθησε να πάει με στέλεχος της ομάδας να πάρει τον Γιάννη και τον παίρνει τηλέφωνο για μια μεταγραφή που θα γινόταν τότε στον Πανιώνιο και του λέει Τι με παίρνεις; Τι θέλεις να τσεκάρεις; Το παιδί είναι βράχος. Κάθισε κάτω και είπε Δεν κουνιέμαι αν δεν είναι εδώ ο κύριος Πάνου κλπ. Του λέει Τι λες ρε συ; Λέω σε πήρα για τον συγκεκριμένο παίκτη. Άσε, άσε μου λέει, τα έμαθες και με πήρες γι αυτό το λόγο. Με πήρε ο Νίκος και πίστευα ο Γιάννης θα μου το θα μου το πει. Δεν μου το είπε ποτέ. Δεν το θεωρούσε φυσιολογικό. Γ. Μπακ και ότι σε στηρίζω. Πήραμε μια απόφαση, πάμε μαζί και σε πιστεύω. Και του το έφερα εγώ σε κουβέντα. Όταν ήμασταν στην Αμερική μετά από δυόμισι χρόνια και ένας σημείο μιας εταιρίας ο οποίος είχε έρθει για να κάνουμε ένα αλλά να εκπροσωπήσει ένα μπάστα. Ο Γιάννης μίλαγε για τα reality και ότι πρέπει να είσαι λόγος και γι αυτό. Το brand μας σε αυτό υποστηρίζει ότι είμαστε συνεπείς με τους πελάτες.

Και κοίταγε τον Γιάννη. Του πιάνω το χέρι γιατί καθόταν δεξιά μου και τον σφίγγω λίγο παραπάνω. Ξέρεις, δεν είναι σύνηθες τώρα που τον ήξερα τον άνθρωπο τόσο καλά. Και του λέω άκουσέ με. Του λέω και τον κοιτάζω. Δεν θέλω να μιλάμε για λόγια σε αυτό το τραπέζι και του λέω την ιστορία ότι έκανε αυτό. Δεν μου το έχει πει μέχρι σήμερα. Και μου έλεγε Γιάννη, που το ξέρεις; Του λέω το ξέρω από το λέω μετά από τρία λεπτά ότι έγινε και κάναμε αυτή την κουβέντα μπροστά στον άνθρωπο και καταλαβαίνεις και αυτός. Δόξα τω Θεώ κλείσαμε τη συμφωνία. Μέτρησε αυτό. Αλλά θέλω να σου πω ότι ναι, η ταινία είναι αρκετά πράγματα τα οποία είναι είναι αληθινά.

Για το τηλεφώνημα του Κόμπι στον Γιάννη Αντετοκούνμπο:

Δεν ήμουν στο τηλέφωνο, αλλά μόλις είχε μπει στα αποδυτήρια. Μετά το είχε κάνει το πρώτο τριπλό νταμπλ ο Γιάννης. Έχω και αυτή τη φανέλα. Αυτή είναι στο γραφείο μου γιατί με είχες ρωτήσει μια φορά και το πάσο το είχε υπογράψει και είχα πάει στα αποδυτήρια. Είχε πάει και η μαμά του κλπ και του είπε Θεωρώ ότι ο τρόπος που αγωνίζεσαι κάθε βράδυ, το πετσί σου, η σκληρή προσπάθεια και από πού έρχεσαι, από το background σου, νομίζω ότι είσαι άξιος συνεχιστής του Mamba Mentality.

Για το πόσο σημαντικός είναι για τον Γιώργο Πάνου ο Γιάννης Αντετοκούνμπο:

Ο Γιάννης, ένα κομμάτι της οικογένειάς μου το ξέρει και το χρησιμοποιήσαμε και πριν. Είναι νονός του παιδιού μου και του εξήγησα το γιατί. Του λέω. Όταν του έκανα την πρόταση και του Γιάννη και του Θανάση, τους μάζεψα και τους λέω κοιτάχτε, δεν είναι ότι δεν θέλω να το κάνω ούτε για σόου, ούτε για να ήταν και πολύ κλειστός κύκλος που έγινε κιόλας. Νομίζω ότι δεν μαθεύτηκε τότε όταν έγινε, αλλά θέλω, του λέω, επειδή είσαι τόσο κοντά μου και ξέρεις ότι το χρόνο που περνάμε μαζί και η απόσταση που είμαστε όταν θα φεύγω από το σπίτι, δεν θέλω ποτέ τα παιδιά μου να λένε πάλι στον Γιάννη θα λένε πάει στον Νονό έτσι γιατί είχα διαβάσει τότε το βιβλίο του ιδρυτή της Nike, που έλεγε πόσο τον μεγάλωσε του γιος ο οποίος τον έχασε στην κατάδυση. Μισούσε το μπραντ γιατί πάντα έβλεπε τον πατέρα του να φέρνει τους φίλους να μιλάνε για το παπούτσι, για τον Άγιο, πώς να το κάνουμε; Και τον είχε παραμελήσει. Και επειδή ξέρω και τις ώρες και τον χρόνο που απαιτεί για να ασχοληθείς μόνο με όλη την οικογένεια Αντετοκούνμπο και ήξερα ότι θα λείπω από το σπίτι όπως και έλειπα αρκετό. Ήθελα πάντα να ξέρουν τα παιδιά. Εντάξει, στον νονό είναι, δεν είναι, δεν είναι στον Γιάννη, στους νονούς είναι. Θα φέρει το δωράκι του. Εντάξει, σαν να λέμε πήγαινε στον θείο είναι. Αυτή ήταν και η εικόνα. Εν γένει είναι ίσως όχι ίσως ο πιο σημαντικός άνθρωπος στην πορεία μου μέχρι σήμερα, αλλά και σαν ατζέντης αλλά και σαν προσωπικότητα και σαν άνθρωπο, θεωρώ τον έχω βοηθήσει να. Ός ως άντρας να φύγει από παιδί και να μεγαλώσει το ίδιο κι αυτός, παρότι είναι μικρότερός μου αρκετά χρόνια. Ο τρόπος που δουλεύει, που συμπεριφέρεται σαν αδερφός τώρα σαν πατέρας. Παίρνω από αυτόν πάρα πολλά πράγματα. Τον χρησιμοποιώ σαν παράδειγμα για να μεγαλώσω τα παιδιά μου, οπότε δεν νομίζω ότι έχω αυτή τη στιγμή λόγω έλλειψης του πατέρα μου τον έχασα κατά την περίοδο του Covid. Άνθρωπος τον οποίο τον κοιτάω και το χαμό του Γιώργου να τον κοιτάω και να δίνω παράδειγμα στα παιδιά μου και εν μέρει στους νεαρούς πελάτες μου χωρίς να τους ζαλίζω γιατί και αυτοί ξέρεις, υπάρχει και μια ζήλια. Προσπαθώ και το έχω πει. Του λέω ξέρεις, προσπαθώ να σε βγάλω από την εικόνα. Θεωρούν ότι ξέρεις, ασχολούμαι μόνο μαζί σου. Κλπ κλπ. Τέλος πάντων αυτά.

Για το αν έγινε ερώτηση σχετικά με την… πώληση Παναθηναϊκού ή Ολυμπιακού:

Μπορεί και να το έχουμε ρωτήσει. Θα δούμε. Θα δούμε. Μπορούμε να συνεργαστούμε, αλλά δόξα τω Θεώ κάνουμε πολλά πράγματα. Δεν ασχολούμαστε με το μπάσκετ επιχειρηματικά, οπότε μπορούμε να βρούμε κοινό πεδίο δράσης και με τους δύο μέχρι να τους φέρουμε στο τραπέζι. Γιατί το όραμα αυτό είναι να φέρουμε όλη την Ελλάδα στο τραπέζι, να συνεργαστεί για το κοινό καλό. Αυτή τη στιγμή δεν μπορούν να βρεθούν στο ίδιο τραπέζι οι Αιώνιοι, αλλά πάντα ονειρεύεσαι και οραματίζεσαι. Και νομίζω ότι γίνεται. Απλά δεν το καταλαβαίνουν. Το γεγονός ότι ο Παναθηναϊκός έκανε αυτή την επένδυση με το ΟΑΚΑ, έριξε αυτό το μπάτζετ και κατάφερε και έκανε αυτή τη μεγάλη επιτυχία. Το να πάρει την Ευρωλίγκα άμεσα. Όμως οι επενδύσεις συνεχίζονται. Νομίζω ότι τράβηξε τον Ολυμπιακό που είχε ένα διαφορετικό μοντέλο, το οποίο δούλευε για πολλά χρόνια. Μέχρι πως επενδύω. Τι κάνω τώρα Ολυμπιακός θέλει να κάνει το δικό του γήπεδο. Θέλει να επενδύσει στο άθλημα. Θεωρώ ότι σε αυτό συνεργάζονται παρότι δεν το βλέπουν, διότι ο ανταγωνισμός των δύο ο ένας τραβάει τον άλλον. Και ως συνέπεια το προϊόν να γίνεται καλύτερο.

Για τις συζητήσεις με τον Παναθηναϊκό το 2023, όταν και άλλαξαν τα οικονομικά δεδομένα:

Κάναμε μια αρχική κουβέντα τον Μάρτιο. Θεωρώ απ ό, τι μου είπαν, ότι ήμουν από τις πρώτες που βρέθηκα και κάθισα μαζί τους. Τα νούμερα ήταν όντως υπερβολικά. Θεώρησα γιατί είχαμε μια καλή συνεργασία και πολύ πιο πριν. Την τελευταία φορά που είχαμε φέρει παίκτη ήταν με το budget ας πούμε και του θύμισα τότε την κουβέντα μας και του εξηγώ. Του λέω ξέρω ότι τώρα υπέρ πληρώνεις. Συμφωνώ ότι η αξία του παίκτη μπορεί να μην είναι αυτή. Πρέπει να το κάνεις. Δεν υπάρχει. Υπάρχει μια τεράστια δυσπιστία. Θεωρώ ότι βοήθησα στο να δομηθούν κάποια συμβόλαια και κάποια. Να μπει μια βάση που να έχει λογική. Και δεν υπήρχε δυσπιστία ως προς το πρόσωπο του προέδρου. Αν αυτά τα πλήρωνα θα τα έκανα. Το θέμα είναι ότι το εξήγησα ότι αυτό το πράγμα, το εγχείρημα μπορεί να αργήσει να έχει αποτέλεσμα. Μην έτσι αποθαρρυνθεί και τα παρατήσεις όπως τα έτυχε και τα παράτησες πριν 3 4 χρόνια. Όταν συζητάς για τον Μάρτιο, εσύ πρέπει να δεις το τζίνι. Πρέπει να κοιτάξεις τη διάρκεια. Αν ήρθες για να μείνεις, ποιος είναι ο στόχος σου; Ποιο είναι το κίνητρο σου; Θεωρώ ότι το μπάσκετ επειδή δεν έχει μεγάλη ανταποδοτικότητα, άμεση, πίσω οικονομική. Ο κάθε άνθρωπος που μπαίνει στο μπάσκετ επιχειρηματίας έχει κάποια κίνητρα στο πίσω μέρος του μυαλού του που σίγουρα δεν θέλει να τα μοιραστεί μαζί σου. Αλλά όταν κάθεσαι στο τραπέζι και τη στιγμή που έχεις επιλογές γιατί πλέον υπάρχουν αρκετές ομάδες Ευρωλίγκα που όχι να πληρώσουν τα λεφτά που πλήρωσε Παναθηναϊκός πέρσι, που φέτος εξισορροπητικά υπάρχουν, ιδίως για τους καλούς παίκτες που ήθελε να πάρει τότε. Οπότε πρόεδρε, για να μην ψαχνόμαστε πάλι όπως πριν 3 4 χρόνια που δόξα το Θεό με το ας πούμε είχα πει καλύτερα να μην το κάνουμε διετές, κλειστό να είναι για ένα χρόνο γιατί ποτέ δεν ξέρεις. Και ναι, οκ, ήρθε το αποτέλεσμα. Και όμως προς τιμήν του και η προσπάθεια συνεχίζεται και σε άλλα επίπεδα και νομίζω ότι έχει βοηθήσει πάρα πολύ γενικά και την Ευρωλίγκα αλλά και το ελληνικό μπάσκετ να πάει μπροστά και να δώσει αξία στο προϊόν.

Για τον Ματίας Λεσόρ και την μεταγραφή του στον Παναθηναίκό, αλλά και την πράσινη πρόταση στον Καμπάτσο:

Για μένα προσωπικά ήταν ένα στοίχημα το να πείσω τον Ματίας ότι αυτό είναι το επόμενο βήμα. Να έρθεις σε μια ομάδα που χτίζεται η προσωπικότητά σου. Επομένως Μπατίστ, Κάτι το οποίο το πίστευα μπασκετικά χημικά το έβλεπα εκεί που. Ήταν πάρα πολύ απογοητευμένος στην αρχή. Δηλαδή μου λέει σκέφτομαι να αλλάξω εκπροσώπηση, το βλέπω. Μου λέει δεν το βλέπω αυτό που μου λες. Ο προπονητής δεν μ αγαπάει. Του λέω είσαι δύο βδομάδες εδώ, τρεις βδομάδες. Ηρέμησε. Έχει φύγει από την Παρτιζάν που ήταν ξέρεις οι φίλαθλοι από πάνω του. Η αγάπη. Δεν κατάφεραν να τελειώσουν το στόχο που ήταν το φάιναλ φορ και πίστευε ότι άλλη μια χρονιά. Όμως η αλήθεια είναι ότι η πρόταση σοβαρή δεν ήρθε στο μέγεθος που πιστεύαμε εμείς ότι αξίζει παίκτης την έκανε. Παναθηναϊκός. Το ίδιο με τον Λουκά. Χάρηκα αρκετά με το γεγονός ότι τον πήρε Παναθηναϊκός. Επίσης και για το γεγονός ότι έγινε η παρεξήγηση με τον Καμπάτσο, που ήταν ένας παίκτης ο οποίος πήρε τη μεγαλύτερη πρόταση στην ιστορία του ευρωπαϊκού μπάσκετ και δεν την αποδέχτηκε από τον Παναθηναϊκό. Είχε 12 εκατομμύρια για τρία χρόνια και προτίμησε να πάει με το 1/3 των χρημάτων στη Ρεάλ γιατί ήθελε να παίξει στη Μαδρίτη και ως συνέπεια αυτού ήταν να χωρίσουν οι δρόμοι μας γιατί θεώρησε ότι τον πιέζουμε να πάει που δεν έγινε ποτέ κάτι τέτοιο, γιατί δεν πίστευε στο πρότζεκτ. Παναθηναϊκός όμως είμαστε. Η δουλειά μας ήταν να φέρουμε την καλύτερη δυνατή πρόταση. Έτσι προτίμησε να πάει να μείνει στη Ρεάλ και το γεγονός ότι παίξαμε στον τελικό και τον κέρδισε Παναθηναϊκός για μένα ήταν διπλή ικανοποίηση ότι το πρότζεκτ πέτυχε και την επόμενη φορά καλό είναι να ακούς λίγο παραπάνω. Γενικά Είδα και τις δύο ομάδες ξανά στην Ευρωλίγκα στο φάιναλ φορ και ότι υπάρχει μια συνέπεια και ότι ξαναγύρισε ο Παναθηναϊκός σε αυτό το κομμάτι. Ήξερα ότι γενικά θα τραβήξει όλους προς τα πάνω.

Για τον Κώστα Αντετοκούνμπο:

Για τον Κώστα Με τον Κώστα θεωρώ ότι ήταν καλό. Ήταν ο πρώτος παίκτης που υπέγραψε Παναθηναϊκός τον Μάρτιο. Θεωρώ ότι αν δεν είχε τους τραυματισμούς θα είχε μεγαλύτερο και πιο σημαντικό ρόλο στον Παναθηναϊκό. Όπως βλέπεις λείπει και στην Εθνική ομάδα αυτό το 5άρι που θα παίξει διαφορετικά απ ότι παίζει ο Γιώργος και μετά. Δεν υπάρχει παίκτης από πίσω δυστυχώς. Έχει θέλει, θέλει ο Κώστας, θέλει λίγο χώρο, θέλει λίγο χώρο. Να σταματήσει να προσπαθεί να αποδεικνύει το ποιος είναι και θέλει λίγο χώρο να μπει να παίξει. Δεν νομίζω ότι έχει το ελληνικό μπάσκετ παίκτης από τον Κώστα. Δηλαδή δεν νομίζω ότι μπαίνει σε αυτή την κουβέντα ο Κώστας. Και νομίζω ότι όποτε μπήκε πέρσι να παίξει ήταν καθοριστικός. Μπορώ να σου πω κι εμάς 3 4, αλλά νομίζω δεν ενδιαφέρει κανέναν, αλλά είναι κεφάλαιο θεωρώ για το ελληνικό μπάσκετ. Είναι μικρός ακόμα και είτε στον Παναθηναϊκό είτε κάπου αλλού. Θεωρώ ότι θα το δείξει πολύ σύντομα. Το ποιος είναι.

Για τον Κέντρικ Ναν και πώς πήγε στον Παναθηναϊκό:

Με το background το προπονητικό θεωρώ ότι ο Ναν είναι ο καλύτερος Αμερικανός στη θέση του. Top 3. Top 3. Ας το πούμε έτσι για να μη βάλουμε στην εξίσωση τον Φορντ και ίσως και κάποιον ακόμα που μπορεί να ξεχνάω, αλλά μιλάμε για έναν απίστευτο επαγγελματία. Συνεπέστατος. Παίρνει τον εαυτό του και τη δουλειά που κάνει πάρα πολύ σοβαρά. Θεωρώ ότι είναι 100% παίχτης NBA. Είναι σίγουρα τυχερός ο Παναθηναϊκός που τον έχει και ο Cleveland. Τυχερός που επέλεξε και τον Παναθηναϊκό. Γιατί στο τέλος της ημέρας πολύ σωστά όπως λες, η κουβέντα έχει ξεκινήσει το καλοκαίρι με τον Ολυμπιακό. Δεν υπήρχε Παναθηναϊκός στην εξίσωση, όμως ο παίκτης ήθελε να περιμένει μέχρι και τελευταία στιγμή. Το ΝΒΑ θεωρούσε ότι εκεί ανήκει και δικαίως. Περίμενε το Star να πάει στο Μαϊάμι for all. Εκεί του είχαν πει πως θα. Πως θα γινόταν το appeal και ότι θα χώραγε να πάει εκεί. Δεν έγινε. Το Twitter ήρθε στο Μιλγουόκι και το timing που έμεινε ελεύθερος Ο Παναθηναϊκός τον είχε ανάγκη, όπως και η Παρτιζάν. Όταν μπήκε Ολυμπιακός ξανά στην εξίσωση ήταν τρίτος στη σειρά. Δηλαδή το ήταν το όλο. Το πάω, δεν πάω, ήταν μεταξύ Παρτιζάν ή Παναθηναϊκού. Ο Ολυμπιακός μπήκε στην εξίσωση, έδωσε τα ίδια χρήματα που έδινε Παναθηναϊκός, όμως ο παίκτης. Ο τρόπος που είδε την ομάδα γιατί κάθεσαι και είδε Μου ζήτησε βίντεο, μου ζήτησε. Γιατί χάνει; Πως κερδίζει; Ποιος παίρνει της κατοχής; Δεν έχω ξαναδεί παίκτη να ρωτάει να μπαίνει στο βίντεο μαζί μου. Να καθόμαστε να βλέπουμε. Για το που θα επιλέξει να πάει. Μίλησε και με τους και με τους τρεις και δικαιώθηκε για την επιλογή του να πάει στον Παναθηναϊκό.

Για τον Ναν το καλοκαίρι του 2024:

Κοίταξε. Η αγορά της Αμερικής δεν τον κοίταξε για συγκεκριμένους λόγους. Τα πράγματα έχουν γίνει πολύ δύσκολα για παίκτες οι οποίοι δεν θα πάρουν το μίνιμουμ συμβόλαιο. Για τους μεσαίους παίχτες τα πράγματα έχουν γίνει πολύ δύσκολα. Πρέπει να είσαι ήδη σε ομάδα, να μπορείς να είσαι μέσα στο. Άρα να κάνεις μια ανανέωση ώστε να μην πειράξεις το salary cap. Το να κάνεις να υπογράψεις παίκτες οι οποίοι έχουν αλλάξει πέντε χρόνια στο ΝΒΑ έξι και να πας να τους υπογράψεις σαν agent και να μπουν σε ένα στάτους 7, 8, 9 εκατομμυρίων, είναι πλέον πάρα πολύ δύσκολο. Και ιδίως η θέση του που δεν είναι καθαρό πλέι μέικερ και στο 2 θα βρουν θα βρεις παίκτες πάρα πολλούς στο να πάνε να πληρώσουν τα λεφτά που ζητά η ΟΠΑΠ και να μην τα ζητάει βασικά αναγκαστικά λόγω κανονισμών ότι αυτά πρέπει να πάρεις είναι πάρα πολύ δύσκολο. Οπότε δεν είναι ότι δεν το κοίταξε. Το κοίταξε και πέρσι το κοίταγε και φέτος. Δεν βρέθηκε αυτό ακριβώς που έπρεπε να γίνει. Θα μπορούσε να πάει σαν 15ος παίκτης κάπου προς τιμήν του. Δεν το έκανε γιατί θεώρησε το ρόλο του στον Παναθηναϊκό. Ότι τον γεμίζει, τον ικανοποιεί ο ανταγωνισμός, οπότε θεωρώ ότι είναι φουλ ικανοποιημένος και γι αυτό και φάνηκε αμέσως ότι ήρθε, παρότι εντάχθηκε τελευταίος στην προετοιμασία. Νομίζω ότι κάθε βράδυ δίνει το παρών μπρος πίσω και θεωρώ ότι είναι από τους καλύτερους παίκτες που έχουν παίξει στην Ευρώπη, διότι είναι ο ορισμός του παίκτη. Άμυνα επίθεση. Τώρα έχει αρχίσει και καταλαβαίνει το τάιμινγκ του πάσα που πασάρω, οπότε σουτάρω ακόμα περισσότερο. Νομίζω είναι στολίδι για την Ευρωλίγκα. Πρέπει να είναι χαρούμενοι που τον έχουν.

Για το αν ένας ατζέντης έχει προσωπικό χρόνο:

Όχι. Και γι αυτό κάνω το σταυρό μου. Πραγματικά κάθε πρωί που ξυπνάω βλέποντας τη γυναίκα μου, που έχω δίπλα, που κάνει τα πάντα, έχει τη δική της δουλειά, όμως καταφέρνει και μεγαλώνει δύο παιδιά με εμένα. Στα ταξίδια στην Αμερική, στην Ευρώπη. Χωρίς εκείνη δεν υπήρχε περίπτωση. Όχι να κάνω αυτή τη δουλειά, να είμαι σήμερα, να κάθομαι μαζί σου και να συζητάμε τώρα για τον Γιάννη, για το ΝΒΑ και να κάνω τον ωραίο. Δεν. Αν δεν έχεις στήσει τη βάση που είναι η οικογένειά σου. Αυτή τη δουλειά δεν μπορεί να την κάνεις. Ή θα την κάνεις πολύ καλά, αλλά όλο το άλλο δεν θα υπάρχει. Και για να προσθέσω κάτι για το ρόλο του ατζέντη, γιατί άφησα την προπονητική; Γιατί θεωρούσα κακώς βέβαια τώρα ότι θα έχω επιλογή χρόνου. Πολύ καλά κατάλαβες και σου λέω τώρα Σαββατοκύριακο, αγώνες κλπ. Όμως όχι. Εντάξει για να την έχω την επιλογή του χρόνου έπρεπε να φτάσω τώρα 45 χρονών και να πω δεν θα πάω να δω αυτό το παιχνίδι. Δεν θα πάω την Τρίτη να δω κάθε Τρίτη, όπως πήγαινα να δω τώρα τελευταία τον Νεοκλή στο παιδικό. Στον Τάφο του Ινδού στο Παναθηναϊκός περιθωριακός και να γυρίσω σπίτι το 12,5. Είμαι λίγο πιο επιλεκτικός όμως θα πάω γιατί είναι καψούρα για αυτό το μικρό παιδί. Υπήρχε μέχρι σε ένα σημείο υπήρχε ότι πρέπει να είμαστε εκεί και την Τρίτη και την Πέμπτη στον παιδικό, στο εφηβικό, στη Β ΕΣΚΑΝΑ θα πάμε; Τέλος πάντων. Προσωπικό χρόνο για να χω. Λοιπόν, η απάντηση είναι ότι δόξα τω Θεώ υπάρχει η γυναίκα μου, οπότε ο χρόνος μου αφιερώνεται στους παίκτες μου και στα επιχειρηματικά πρότζεκτ που τρέχουμε παράλληλα.

Για τον Τόμας Ουόκαπ και το ελληνικό διαβατήριο:

Η διαδικασία ήταν ως εξής. Οι άνθρωποι της Εθνικής έκαναν έναν προφανώς εσωτερικό έλεγχο. Το τι θέλει η Εθνική ομάδα για να συνδυαστεί με τον Γιάννη. Δεν υπήρχε τότε ούτε ο Ναν στην εξίσωση. Δεν υπήρχαν γιατί αυτά συζητιούνται τώρα ότι έλα να κάνουμε τον Ναν. Προφανώς αν υπήρχε ο Ναν τότε μπορεί να ήταν διαφορετική η κουβέντα. Όμως βλέποντας ότι ο Νικ είχε χάσει εκείνη τη χρονιά, δεν είχε κατέβει, είχε τον τραυματισμό. Το ίδιο και ο και ο Κώστας. Και ο Κώστας είναι μόνος του. Δηλαδή είναι στο 2-1. Θέλαμε έναν άσσο ο οποίος θα ήξερε το τι γίνεται στο ελληνικό μπάσκετ. Δεν θα έπαιρνε μπάλες από τον Γιάννη, Θα μπορούσε να τον βοηθήσει να μας βοηθήσει αμυντικά και επιθετικά στο να στήσει μια ομάδα. Θεώρησαν ότι τα Jordan θα ήταν αυτός ο παίκτης. Mε ρώτησαν. Ρώτησα τον αθλητή που ήθελε να μείνει και στον Ολυμπιακό και στην Ελλάδα για πάντα. Αυτό ήταν. Δεν ήθελε να κουνηθεί. Δεν τον ενδιέφερε άλλη πρόταση. Ήδη είχε συζητήσει με τον Ολυμπιακό για την ανανέωση. Είτε ήταν σαν Έλληνας, σαν Αμερικάνος. Και γι αυτό η απάντηση ήταν πολύ άμεση. Ναι, θέλω να παίξω και θέλω να βοηθήσω. Δεν θέλω να χάσω, δεν θα χάσω καλοκαίρι, στο υπόσχομαι κλπ. Του λέω δεν είναι στο χέρι σου. Μπορεί μεθαύριο ο Ντόρσεϊ στη θέση σου, μεθαύριο μπορεί να είναι κάποιος άλλος παίκτης. Δεν. Δεν τον παντρεύτηκε η Εθνική ομάδα τον Γουόκερ, οπότε είναι επιλογή της μεθαύριο να μην είναι ΟΚ. Στην παρούσα φάση όμως θεώρησαν ότι ήταν ο παίκτης ο οποίος έλειπε.

Για τον Κίναν Έβανς και τον Ολυμπιακό:

Θεωρώ ότι εκεί έγινε η ανθρώπινη κουβέντα σε δεύτερο επίπεδο και τιμάει τον Ολυμπιακό. Αυτό το να. Οκ, έγινε μια αναπροσαρμογή στο οικονομικό. Εντάξει, το πιο δύσκολο το πέρασε ως παίκτης. Προφανώς γιατί για τρίτη φορά ο κόσμος δεν ξέρει ότι ήταν να γίνει και ντραφτ στο Σικάγο είχε περάσει. Ήταν, θα έπαιρνε ντραφτ, συγγνώμη, θα έπαιρνε συμβόλαιο Σικάγο Μπουλς. Και χτύπησε. Και αναγκάστηκε να έρθει στην Ευρώπη. Και αφού υπογράψαμε το συμβόλαιο με τον Ολυμπιακό, έπαθε αυτό που έπαθε. Θεωρώ ότι είναι μεγάλη επιτυχία του Ολυμπιακού να τον πείσει να έρθει. Ήταν η καλύτερη μεταγραφή του καλοκαιριού όταν έπαιζε το παιδί όπως έπαιζε πέρσι, πέρυσι, όπως θυμόμαστε. Με τη λογική πια ότι έπρεπε να κάνει να βοηθήσει την ομάδα στη θέση των γκαρντ, να φέρει έναν άνθρωπο ο οποίος θα έκανε το κάτι παραπάνω και θα. Ας χρησιμοποιήσω. Μπορεί να μην του αρέσει του Γιώργου να φύγει εκτός συστήματος, δηλαδή να πάρει μια μπάλα παραπάνω, μια απόφαση εκτός δομής. Το πώς παίζει ο Ολυμπιακός τότε φανταζόντουσαν έναν παίκτη που θα μπορούσε να είναι off. Εν ολίγοις, θεωρούσαν ότι στον Ολυμπιακό έλειπε παίκτης ο οποίος θα κλείσει, θα κλείσει τα παιχνίδια τα κρίσιμα. Δηλαδή παίζουμε, παιζουμε, θέλουμε κάποιον να πάρει την ευθύνη να πατήσει, να βάλει αυτό το σουτ, να πάρει μια απόφαση χωρίς δεύτερη σκέψη. Και θεωρώ ότι έκαναν καλή κίνηση και θα τους ανταμείψει. Σύντομα θα είναι πίσω, οπότε θα έχουν μετά μια άλλη άσκηση να λύσουν, αλλά αυτό είναι θέμα του Γιώργου. Τώρα για την επιστροφή του, 100% θεωρώ πως θα είναι το 2025. Το 2024 Θα μπει να κάνει προπόνηση. Κάνουν καλή δουλειά οι άνθρωποι εκεί, οπότε θεωρώ ότι 24 θα αρχίσει να προπονείται φυσιολογικά με την ομάδα και 2025 να είναι έτοιμος.

Για τον Νίκολα Μιλουτίνοφ και την ανανέωσή του:

Εντάξει, ο Νίκολα είναι ιδιάζουσα περίπτωση. Ήταν παρότι είχε όντως και το ξέρει και η διοίκηση αρκετές προτάσεις. Πριν ήθελε να γυρίσει στον Ολυμπιακό. Θεώρησε ότι δεν πρόσφερε. Αυτός έλεγε δεν προσφέρει τίποτα. Μπορεί σε θέμα τίτλων όντως να μην. Αλλά τέλος πάντων θεώρησε ότι έχει αφήσει δουλειά μισοτελειωμένη, οπότε επέμεινε. Και οκ, του λέω ό, τι πεις μαζί με τον συνεργάτη μου τον Μάρκο, ο οποίος τον έχει μεγαλώσει. Ήρθαμε, συμφωνήσαμε και γύρισα στον Ολυμπιακό. Ισχύει και αυτό, πως πήρε όσκαρ ατυχίας πέρσι. Αλλά ξέρεις, αυτά έρχονται και κάνουν. Και λέει Μήπως τελικά έκανα λάθος; Βλέπεις, η μοίρα αρχίζει όταν χρησιμοποιείς τις λέξεις μοίρα και ένα τι μου συμβαίνει; Και κλώτσησε το τραπεζάκι και έσπασε το πόδι του πριν το κρίσιμο ματς. Γιατί δεν ξέρω αν θυμάσαι. Ο πρώτος μεγάλος ήταν. Έσπασε το δάχτυλό του παίζοντας PlayStation. Δεν θυμάμαι τι έκανε. Λοιπόν, αρχίζεις και αμφιβάλλεις για την επιλογή σου. Το τελευταίο διάστημα. Το τελευταίο δίμηνο θεωρώ ότι είναι πιο κοντά στο όπως φαντάζεται τον εαυτό του ο Ολυμπιακός και οι φίλαθλοι του Ολυμπιακού στον Νικόλα που περίμεναν όταν ξανά υπέγραψε το τι θα γίνει; Είναι στο χέρι των δύο. Υπάρχει μια προσέγγιση από την ομάδα να ξεκινήσουμε συζητήσεις. Νομίζω ότι αργά ή γρήγορα θα κάτσουν στο τραπέζι να βρουν το σωστό τάιμινγκ. Τώρα έδωσε και ο κόουτς τρεις μέρες άδεια. Μπορεί να είναι αυτές οι μέρες. Θα δούμε.

Για το μέλλον του Γιάννη στο Μιλγουόκι:

Η αλήθεια είναι ότι στο τέλος θα είναι πραγματικά η έκφραση. Στο τέλος θα γίνει το ταμείο. Έχει βάση. Προφανώς το θεωρεί σπίτι του. Δεν το συζητάμε αυτό. Το έχει αποδείξει. Κάθε χρόνο, κάθε βράδυ το ξέρουν και οι άνθρωποι. Το αισθάνονται. Δεν είναι κάτι που έχουμε συζητήσει και δεν είναι πράγματα που συζητιούνται. Η αλήθεια είναι ότι και αυτοί πρέπει να πάρουν μια απόφαση, όπως και ο Γιάννης στο τέλος της χρονιάς. Αν το πρότζεκτ με τη συγκεκριμένη δομή της ομάδας, ο Μπρουκ, ο Κρις, ο Wade γιατί είναι παιδιά τα οποία έχουν συμβόλαια αντίστοιχα του Γιάννη. Ο ίδιος ο Μπλατ αν δουλέψει το πρότζεκτ με το συγκεκριμένο προπονητή, με αυτή την ομάδα, αν δεν είναι κάτι το οποίο συζητιέται σοβαρά και θα είναι και για το καλό και για τον και για και για τον Μπακς. Εξού και ο λόγος που υπογράψαμε για να έχουν και οι Μπακς το δικαίωμα να μην εξαφανιστούν, να μην φύγει από τον Γιάννη. Μετά από όλα αυτά που έχουν προσφέρει, να έχουν στα χέρια τους ένα μεγάλο άσχετο, όπως είναι η αξία του Γιάννη να συνεχίσει η ομάδα να υπάρχει. Σήμερα που συζητάμε υπάρχει μόνο Μιλγουόκι και πάλι Μιλγουόκι. Δεν υπάρχει κάτι άλλο.

Για την συνέπεια που δείχνει ο Γιάννης Αντετοκούνμπο:

Το θέμα είναι ένα να πούμε τα βασικά, τα οποία αυτά πρέπει να δει ο κόσμος. Γιατί καλύτερος παίκτης του Γιάννη θα βγει 100%. Θα βγει κάποιος που θα βάζει 50 με το κεφάλι και θα καρφώνει με το γόνατο. Η ερώτηση είναι θα βγει πιο consistent; Κάθε βράδυ στα 76 80 ματς που θα παίξεις; Αυτό προσπαθώ να πω και μερικές που καθόμαστε μερικές φορές με συναδέλφους σου από ESPN πως πρέπει αυτούς τους παίκτες να τους κρατάτε ψηλά και όχι με ψέματα, με την πραγματικότητα. Αυτός τιμάει κάθε ευρώ δολάριο που παίρνει γιατί κάθε βράδυ θα είναι εκεί, θα κάνει live τους αθλητές του, θα σκοτωθεί, θα παίξει κάτω, θα τα δώσει όλα. Και το βλέπεις και το αισθάνεσαι. Το εισιτήριο που θα πληρώσω εγώ να πάω να το δω που πλέον έχει γίνει πανάκριβο. Θα πάω να τον δω και ξέρω ότι θα τα δώσει όλα. Λοιπόν, άρα το κόνσεπτ εστί και πρέπει κάποιος νεαρός αθλητής και μεγάλος πρέπει να το δει αλλά και παράγοντας και εκπροσώπους. Εμένα μου δίνει κίνητρο το ότι ήρθε η ώρα να μιλήσω μαζί σου. Πόσες φορές με έχεις πάρει; Πόσες φορές με έχουν πάρει άλλοι συνάδελφοι; Δεν θα με δεις. Η ταπεινότητα που δείχνει ο Γιάννης και σου λέει και αναγκαστικά μιλάς στο τέλος του παιχνιδιού. Γιατί ο Γιάννης όταν έρχεται στην Ελλάδα δεν θα τον δεις πουθενά να μιλήσει. Δεν θα πάει να δώσει συνέντευξη, Δεν θα πάει να δώσει κάπου αλλού. Η δουλειά μου είναι αυτή. Τα τυπικά δηλαδή. Άρα η εργατικότητά του, η συνέπειά του και το πάρα πολύ δύσκολο είναι ότι έφτασε στην κορυφή. Το θέμα είναι η έξτρα προσπάθεια που πρέπει να κάνεις, το να παραμείνεις εκεί, σε αυτά τα στάνταρ και ο συγκεκριμένος παίκτης. Άμα δεις τα νούμερα του είναι πάρα πολύ καλύτερα από τη χρονιά που πήρε το MVP. Πολύ καλύτερα από την χρονιά που πήρε το πρωτάθλημα. Άρα δείχνει ότι όχι απλά είναι 20 ετών, βελτιώνεται. Έχει τη λογική του Κάιζερ του κάθε μέρα να είναι 1% καλύτερος από την προηγούμενη μέρα. Προσπαθεί να το βάλει στη ζωή του και όχι μόνο σαν μπασκετμπολίστας, αλλά και σαν. Όπως σου είπα και συνάδελφος και σαν πατέρας και σαν συνεργάτης και σίγουρα σαν αθλητής. Και επειδή δεν του άρεσε ποτέ να μιλάει για αυτό, στο να ηγηθεί κάπου. Παρότι αυτό τώρα σιγά σιγά έχει αλλάξει, είμαστε σε ένα επίπεδο που παραμιλάει, αλλά τέλος πάντων το έκανε πάντα πράξη. Δηλαδή πρώτα θα ηγηθεί κάνοντας κάτι έτσι; In my mind. Όχι, πες το, είμαι εδώ, είμαι στην προπόνηση. Θα φύγω τελευταίος, θα κάνω τα βάρη, θα κάνω την αποθεραπεία. Έχω τη ρουτίνα μου γιατί η ρουτίνα είναι πάρα πολύ δύσκολη και επίπονη. Γιατί ο αθλητισμός, ο πρωταθλητισμός και ο πρωταθλητισμός σε ανώτερο επίπεδο. Και αυτό είναι επίπονο. Το οποίο δεν θέλουν όλοι. Βλέπουν το τέλος. Ότι ξέρεις να κάνεις έχει μια πορεία. Όλοι έχουν μια πορεία. Η δική του πορεία, όπως λες, πολύ σωστά είναι γνωστή. Όμως έχει χτίσει και συνεχίζει να χτίζει. Δεν έχει σταματήσει.

Για την μεταγραφή του Τζίμερ Φριντέτ στον Παναθηναϊκό:

Τον κυνήγαγε ο πρόεδρος άπειρα χρόνια. Είχε δηλώσει στα σόσιαλ μίντια, τότε που είχαν πρωτοβγεί το twitter τη δυσαρέσκειά του που δεν είχε έρθει ξανά και όταν ζεστάθηκε το θέμα και είχε έρθει ο Πιτίνο να τον πάρουν κλπ μερόνυχτα. Δυσκολία μεγάλη. Και στο θέμα των χρημάτων. Στο θέμα της διάρκειας συμβολαίου. Ήταν μια μεταγραφή την οποία δεν την πίστευα. Δεν πίστευα ότι αυτός ο παίκτης μπορεί να σταθεί στο επίπεδο γιατί ήταν τότε προπονητής. Ο Πεδουλάκης όταν θα έρθει ήταν ο Αργύρης και ο τρόπος που ήθελε να παίξει ο Αργύρης δεν ταίριαζε. Ήταν μιας αμυντικής φιλοσοφίας. Δεν ήταν ένας παίκτης this way. Και η διοίκηση πίεζε τότε να κάνουμε ένα συμβόλαιο κλειστό, διετή για να μη φύγει ο παίκτης. Καταφέραμε και τον πείσαμε και έχω πάει σε ραντεβού πρώτη φορά, το οποίο ήταν κόντρα στο επάγγελμά μου, γιατί εγώ με ένα κλειστό συμβόλαιο έχω και τΐς μου εγγυημένα κτλ. Παρουσία τότε και του Μάνου Παπαδόπουλου αλλά και του προέδρου και όλων. Όχι μην το κάνεις κλειστό, κάντο 1+1, δώσε ένα δικαίωμα να φύγει. Δεν ταιριάζει στον προπονητή. Εγώ είχα μια πολύ καλή σχέση τότε με τον Αργύρη Πεδουλάκη. Με είχε εμπιστευτεί τότε με τον Μπεν Μπενίτεθ, που μετά τον έφερε στον Παναθηναϊκό. Μου είχε εξηγήσει το όραμά του για τον Παναθηναϊκό και θεώρησα ότι ήταν ένα καπρίτσιο της εποχής, επειδή δεν είχε τύχει να έρθει, οπότε έπρεπε να έρθει. Ήθελε να τον φέρει τώρα και θα του δημιουργήσει πρόβλημα. Όμως έλεγα μην το κάνεις διετές, άσε να παίξει, εδώ είμαστε. Όχι. Τελικά το έκανε διετές και τελικά διαλύθηκε. Η ομάδα έφυγε, είχαμε μετά τρεχάματα κλπ. Ήταν και η χρονιά του Κόβιντ. Ήταν μια δύσκολη συνθήκη.

Για την μετακίνηση του Βιλντόζα από τον Παναθηναϊκό στον Ολυμπιακό:

Φέτος είχαμε αρκετά πάρε δώσε, τα οποία βέβαια προς τιμήν όλων των πλευρών, βοήθησαν τον παίκτη να πάει και να κάνει την επιλογή του και προς τιμήν και του Δημήτρη Γιαννακόπουλου αλλά και του Ολυμπιακού που σεβάστηκε την επιθυμία του παίκτη και πληρώθηκε το buy out. Πρέπει να πληρωθεί, να γίνει η μετακίνηση με πολύ απόλυτο σεβασμό και από τις δύο πλευρές για το θέλω του παίκτη. Ο Λούκα είναι αυτό που του λέμε και τον κοροϊδεύουμε στα ίσια ότι είναι ο μοναδικός Αργεντινός που δεν είσαι Αργεντινός, είσαι υπερβολικά ευαίσθητος. Ο Λούκα θέλει αγκαλιά από τον προπονητή, θέλει να του δείξει την εμπιστοσύνη, θέλει να είναι άνετος, να κάνει το λάθος, να κάνει την ποικιλία που λέμε το έξτρα. Ο Αταμάν έτσι όπως κοουτσάρει δεν του άρεσε, Δεν ήθελε να παίζει με αυτό το ρίσκο. Και όταν ερωτήθηκε και ενημερώθηκε ότι ο παίκτης πάει στον Ολυμπιακό, εξακολουθείς να θες να τον αφήσεις να φύγει; Η απάντηση ήταν ναι, δεν έχω τέτοιο πρόβλημα. Έχω κερδίσει την εμπιστοσύνη και των δύο και τον σέβομαι και τους πραγματικά τους τιμώ και τους δύο εξίσου. Με ρώτησε ο πρόεδρος του Παναθηναϊκού. Ο παίκτης σήμερα που μιλάμε πάει στον Ολυμπιακό. Μου λέει οκ, πρέπει να ξαναρωτήσω τον προπονητή. Από μένα είναι ΟΚ. Παρότι τον θέλανε στον Παναθηναϊκό τον Λουκά δεν υπήρχε συμπαίκτης. Το έχει πει και ο Μανόλο και ο ίδιος το είχε βγει. Θα τον θέλανε τη στιγμή που προπονητής δεν ήθελε. Η διοίκηση είχε αποφασίσει να ακολουθεί τα θέλω του προπονητή. Αυτό είναι το μοντέλο που ακολουθεί. Τον ρώτησε και είπε ο κόουτς Αταμάν ότι ναι, είμαι οκ να πάει στον Ολυμπιακό. Και ο Ολυμπιακός στη μεριά του από την αρχή δεν ήταν και πολύ ζεστός στο να έρθει ο coach. Όμως και το προπονητικό σταφ θεώρησε ότι θα ταιριάξει. Το σκέφτηκαν, το ταίριαξαν, θεώρησαν χημικά ότι όντως και ξεκίνησε αυτή η κουβέντα. Και αυτό ήταν λίγο πολύπλοκο. Δεν ήταν θέμα, ήταν δυσκολία. Γιατί και ένα μεγάλο συμβόλαιο. Το να αποδεχτούν όλοι ότι η αξία του παίκτη παραμένει αυτή που υπέγραψε στον Παναθηναϊκό. Και ο Παναθηναϊκός να πληρώσει ένα κομμάτι αυτής της αξίας για να παίξει στον Ολυμπιακό. Οπότε καταλαβαίνεις. Είναι ένα στυλ το οποίο ναι, είμαι περήφανος, αλλά οφείλεται κυρίως σε αυτούς που πλήρωσαν και στον παίκτη που θέλησε να μείνει στην Ελλάδα και να αλλάξει φανέλα.

Για τον Νίκο Γκίκα:

Τον Νίκο τον γνώρισα όταν έπαιζε Γ Β Εθνική και έφτασε να παίζει στην Εθνική ομάδα και θεωρώ ότι μπορεί να τον έχω αδικήσει. Όχι, μπορεί. Τον έχω αδικήσει. Δεν κατάφερα να πάει να παίξει σε ένα καλύτερο πρωτάθλημα, όπως ήταν το ισπανικό, γιατί του ταίριαζε όταν ήταν στο prime του. Θεωρώ ότι απέτυχα.

Για τον Γιαννούλη Λαρεντζάκη:

Τον Γιαννούλη τον θεωρώ οικογένειά μου, χωρίς να είμαστε επίσης μια οικογένεια. Είναι ένα παιδί το οποίο μαζί με τον Δημητρόπουλο από τη Β Εθνική, από το Αιγάλεω, που και εκεί αν έχω ακούσει ότι είναι ποδοσφαιριστής, ότι είναι άγουρος, ότι είναι ανώριμος, ότι είναι, δεν μπαίνει σε καλούπι. Πάντα ξεκίναγε 15ος στις χρονιές της ΑΕΚ. Πάντα με αμφισβήτηση. Του βγάζω το καπέλο. Μιλάμε τώρα για τα παιδιά με πολύ μεγαλύτερο ταλέντο του Γιαννούλη. Έχουν το πείσμα το δικό του. Δεν τους σταματάει τίποτα. Και θεωρώ ότι και χθες πάλι συγκινήθηκα που ο κόσμος του Ολυμπιακού πάλι οκ, έτυχε το ρόστερ φέτος να είναι αυτό. Στεναχωριέται, έκλαψε, το μοιράστηκε με τον προπονητή. Εκεί ήταν η δύσκολη διαχείρισή μου, γιατί το νιώθω. Δεν μπορώ να του πω Κοίταξε, μη στεναχωριέσαι, όχι διαχείριση του θα του πω. Είσαι πλέον 30 και χρονών. Θα διαχειριστείς και θα βγεις πιο δυνατός. Έτσι είναι η ομάδα. Σκοπός είναι να πετύχει τους στόχους της. Προσπάθησα να τη βοηθήσω. Πότε αλλάζεις το ρόλο σου και προχωράμε. Όμως ο Γιαννούλης. Η πορεία του από τη Β Εθνική Αιγάλεω, το πως ήταν το κορμί του, πως από σούπερ σκόρερ κατάφερε να γίνει αυτό που είναι. Πήγε στη Χαλκίδα να παίξει όταν π.χ. ο Λευτέρης Μποχωρίδης ερχόταν στον Παναθηναϊκό και αυτός ήταν ο πρώτος σκόρερ της ομάδας των Κ18. Έπαιζε με 1200 ευρώ. Ας πούμε στον Κολοσσό. Δανεικός. Έτσι; Δεύτερη χρονιά. Δύο χρόνια στον Κολοσσό. Έτσι βέβαια. Πήγε στον Άρη τον Λυκογιάννη. Για να λέμε και ονόματα. Που προτίμησε να αφήσει τότε τον Τσάμη. Να μην ανανεώσει με μεγάλο συμβόλαιο και να δώσει τον χώρο του στον στον Γιαννούλη. Καλό είναι να τα λέμε γιατί ο Γιάννης είναι ένα παράδειγμα που όντως μερικές φορές κουράζει και σου λένε εγώ δεν μπορώ να γίνω 2.20 σαν τον Γιάννη να καρφώνω και να κάνω αυτά. Δεν χρειάζεται να βγάλουμε Γιάννηδες. Δεν χρειάζεται να βγάλουμε τον Νίκο Γκάλη ή τον Παναγιώτη Γιαννάκη μπορούμε να βγάλουμε. Πέντε πάρα πολύ καλούς ρολίστες που να αποδεχτούν τον ρόλο τους και να βελτιώσουν το παιχνίδι τους, όντας συμπαίκτες με καλούς Αμερικανούς, με καλούς προπονητές, Έλληνες και ξένους και να βελτιώνονται κάθε χρόνο ώστε να κάνουμε μια μαγιά και μια χημεία ομάδας που να μπορεί να είναι ανταγωνιστική με τον οποιονδήποτε βρεθεί αντίπαλός της. Δεν χρειάζεται να βγάλουμε σούπερ σταρ σιγά σιγά, αλλά καλούς ρολίστες με το κεφάλι κάτω και πολύ δουλειά.

Για την UPGR8 που ίδρυσε με τον Ηλία Πάνου:

Η λογική ποια ήταν; Ξεκίνησε ο Κόβιντ. Εγώ έχω αλλεργία στο να κάθομαι, δεν μπορώ. Το μυαλό δουλεύει. Συνέχεια. Ο Ηλίας πάντα. Έχω μια ιδέα. Έχω μια ιδέα, έχω μια ιδέα. Έχω μια ιδέα. Το ξέρω. Έχεις πολλές ιδέες. Το θέμα είναι να βρούμε μια πλατφόρμα, να τις βάλουμε κάτω, να δούμε τι μπορούμε να κάνουμε. 12 χρόνια μόλις σε εμπορικές συμφωνίες που έχουμε κάνει με τον Γιάννη, είχα την ευκαιρία να γνωρίσω ο ίδιος το μάρκετινγκ της Apple. Πως δουλεύει γενικά η αγορά, τι ζητάει, τι θέλουν και παράλληλα να βλέπω επίσης και την ροή του χρήματος. Εκείνη την εποχή πήγαιναν πάρα πολλές εταιρείες. Να μην λέμε ονόματα και ακουμπάνε τα χρήματά τους για προώθηση, το οποίο γενικά με στεναχωρούσε αφάνταστα. Σε influencers οι οποίοι δεν είχαν να πουν κάτι σε κανέναν. Έβλεπα δηλαδή και λέω τα παιδιά μου έχουν το κινητό και μπορούν να μπουν. Να δούνε δηλαδή κάποιους που δεν έχουν να δώσουν τίποτα. Πέραν του ότι τη συγκεκριμένη στιγμή έγινα viral. Γιατί ναι, είμαι λίγο πιο πιο σέξι από τη διπλανή μου ή είπα μια ατάκα και έγινα viral, οπότε να πάω να διαφημίσω την τάδε εταιρεία ή έπαιξα στο τάδε σίριαλ; Είμαι χορευτής και έγινα. Πράγματα τα οποία δεν μειώνουν την αξία τους σαν ανθρώπους, αλλά δεν θεωρώ ότι έδιναν value πίσω στις συγκεκριμένες εταιρείες και δεν είχε διάρκεια. Οπότε εμείς όντας στον αθλητισμό του είπα Ηλία, πάμε να δημιουργήσουμε ένα project παικτών και αθλητών οι οποίοι δεν είναι στο Spotlight. Ποιοι είναι αυτοί; Είναι παιδιά που παλεύουν να κάνουν ολυμπιακά αθλήματα τα οποία δεν ασχολείται κανείς μαζί τους. Και γιατί να μην προβάλουν αυτές οι εταιρείες κάποιους οι οποίοι δεν έχουν 150.000 2.000 followers; Αλλά έλα να χτίσουμε ένα προϊόν το οποίο θα είναι 2 3 Ολυμπιονίκες μαζί που θα μπορούσαν να κάνουν μια συνέργεια μαζί, η οποία να έχει κοινωνική, να μπαίνει σε πλαίσιο. Να έχει να πει κάτι στα παιδιά και στη νεολαία. Να μιλήσουν για την καθημερινή επίπονη διαδικασία, για το πώς μπορούν να φτάσουν στην κορυφή. Χωρίς όμως να έχω στην πλάτη κανέναν να με σπρώχνει και να με βοηθάει. Είμαι μόνος μου εγώ και αυτό το πράγμα που αγαπάω, ό, τι σπορ και να είναι αυτό. Μετά είπαμε και για τους παραολυμπιονίκης. Έλα να βοηθήσουμε κι εκεί. Πώς να το κάνουμε, Δεν τους βλέπει κανείς. Έχουν 800 followers. Έλα να κάνουμε συνέργειες. Έλα να φέρουμε έναν Ολυμπιονίκη, έναν Ολυμπιονίκη, Να αναφέρουμε έναν γνωστό αθλητή του ποδοσφαίρου του μπάσκετ μαζί με έναν άλλον, ώστε να δώσει, να γίνει μια συνέργεια και να δώσει ο ένας στον άλλον. Φτιάξαμε προϊόντα από την αρχή, χτυπήσαμε άπειρες πόρτες εταιρειών μέχρι να το συνειδητοποιήσουν, να το καταλάβουν. Ευτυχώς, το γεγονός ότι ήμουν αναγνωρίσιμος λόγω της προηγούμενης συνεργασίας που είχαμε με τον. Με τον Γιάννη, μας άνοιγαν οι πόρτες να μας ακούσουν και θεωρώ ότι ήταν κάτι μοναδικό. Και ακόμα είναι και μεγαλώνει. Και είμαι πολύ περήφανος για τον τρόπο που το πήρε ο Ηλίας και το απογείωσε. Γιατί η αλήθεια είναι ότι όντως πολύ σωστά έπεσε. Οι ώρες οι δικές μου είναι πολύ περιορισμένες. Οπότε είναι συγκεκριμένα πως δεν μπορώ να τρέξω την πλειονότητα των πρότζεκτ που τρέχει ο Ηλίας. Δεν θα πω ότι είμαι ο μέντορας του. Όμως δίπλα μου, όντας σε όλα αυτά τα άλλα, όλα αυτά τα χρόνια έχει γίνει πιο σκληρός. Είναι πιο σωστός, πιο συνεπής. Είμαι πολύ περήφανος γι αυτόν, για τον τρόπο που διαχειρίζεται πλέον αυτές τις συνεργασίες και είμαστε ακόμα στην αρχή. Τώρα θα κάνουμε κάποιες πολύ καλές δυνατές συνεργασίες και εκεί πρέπει να αλλάξει επίπεδο και να προσλαμβάνουμε και κόσμο.