Είναι πλέον προφανές πως έχει αλλοιωθεί το DNA του «εξάστερου» και αυτό είναι κάτι που δεν αρνείται κανείς.

Στην μετά-Ομπράντοβιτς εποχή, ο Παναθηναϊκός έχει ρεκόρ 6-21 στα πλέϊ οφ μετρώντας τρεις «σκούπες»

Τι έφταιξε όμως για να φτάσει ο Παναθηναϊκός εδώ;

Ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή.

Τις σεζόν 2012 και 2013, οι «πράσινοι» έφτασαν στα πλέϊ οφ και παρότι αουτσάϊντερ, κατάφεραν να πάνε τις σειρές σε 5^ο παιχνίδι με Μπαρτσελόνα και ΤΣΣΚΑ αντίστοιχα.

Έκτοτε, έχσαν με 3-0 από την Μπασκόνια και την Φενέρ, κέρδισε το πρώτο μάτς με την Ρεάλ χάντοντας μετά 3 σερί ενώ και πέρσι έχασε 3-0 από την Ρεάλ.

Τι είχαν λοιπόν οι “πράσινοι” τις πρώτες δυο χρονιές που βρέθηκαν κοντά στο final-4 που δεν έχουν τώρα;

Τον Δημήτρη Διαμαντίδη!

Μπορεί την τελευταία του χρονιά ο “3D” να μην είχε «τα πόδια» που θα ήθελε αλλά με την παρουσία του, επέβαλλε μια ηρεμία και μια σιγουριά στην ομάδα.

Τα ηγετικά χαρακτηριστικά καθώς και η εμπειρία του βοήθησαν τα μέγιστα μια ομάδα με περιορισμένο ταβάνι.

Δυστυχώς για εκείνον, η ομάδα που έστησε τότε ο Σάσα Τζόρτζεβιτς δεν τον βοήθησε με αποτέλεσμα η τελευταία του παρουσία στα πλέι οφ να συνοδευτεί με «σκούπα».

Έκτοτε, ο Παναθηναϊκός έχει μόλις μια νίκη σε 10 αγώνες στα πλέι οφ της Ευρωλίγκας.

Συνεχείς αλλαγές στο ρόστερ

Ο Δημήτρης Γιαννακόπουλος προσπαθεί και επιθυμεί διακαώς να ξαναχτίσει ρόστερ για final-4 αλλά οι συνεχείς αλλαγές αποτελούν εμπόδιο στη δημιουργία ενός δυνατού κορμού πάνω στον οποίο θα βασιστεί η ομάδα .

Σε σχέση με την σεζόν 2017-2018 όπου ο Παναθηναϊκός πήρε την τελευταία του νίκη στα πλέι οφ, στο ρόστερ παραμένουν μόλις 4 παίχτες. Καλάθης, Παππάς αλλά και Μήτογλου-Βουγιούκας που τότε είχαν συμπληρωματικό ρόλο.

Αλλάζει προπονητές «σαν τα πουκάμισα»

Μετά την φυγή του Ομπράντοβιτς οι «πράσινοι» δεν έχουν καταφέρει να κρατήσουν κανένα προπονητή στον πάγκο τους πάνω από 1,5 χρόνο, ενώ ο Αργύρης Πεδουλάκης έχει αναλάβει την ομάδα σε 3 διαφορετικές περιπτώσεις.

Πεδουλάκης (2012-13, 2013-14 μισή σεζόν)

Αλβέρτης (2013-2014 μισή σεζόν)

Ιβάνοβιτς (2014-2015)

Μανωλόπουλος (2014-15 τέλος σεζόν)

Τζόρτζεβιτς (2015-2016)

Πεδουλάκης (2015-2016 τέλος σεζόν)

Πεδουλάκης (2016-2017)

Πασκουάλ (2016-2017)

Πασκουάλ (2017-2018)

Πακσουάλ (2018-2019)

Πιτίνο (2018-2019)

Πεδουλάκης (2019-2020)

Πιτίνο (2019-2020)

*Στη λίστα δεν συμπεριλαμβάνονται τα ματς στα οποία έκατσε στον πάγκο σαν 1^ος προπονητής ο Γιώργος Βόβορας.

Είναι ευνόητο ότι η ομάδα δεν μπορεί να αποκτήσει μια συγκεκριμένη ταυτότητα και ένα «σύστημα» όπως έχει η Ρεάλ του Λάσο ή η Ζαλγκίρις του Γιασικεβίτσιους.

Επί Ομπράντοβιτς ο  Παναθηναϊκός έπαιζε «σκυλίσια» άμυνα. Ακόμα και όταν δεν ήταν σε καλή μέρα επιθετικά η άμυνα του έδινε την ευκαιρία να παίρνει παιχνίδια.

Με εξαίρεση τα 2 πρώτα χρόνια του Πεδουλάκη, που πήγαινε τα ματς στους 60-65 πόντους, οι «πράσινοι» δεν έχουν καταφέρει να  αφομοιώσουν  την άμυνα στο DNA τους.

Λάθη στο «χτίσιμο» του ρόστερ

Τα τελευταία 5 χρόνια, στην μετά Διαμαντίδη εποχή, ο Παναθηναϊκός έχει επενδύσει οικονομικά και αγωνιστικά στον Νικ Καλάθη.

Ο πόιντ-γκαρντ  της Εθνικής έχει τρομερό ταλέντο με συγκεκριμένες αρετές αλλά και αδυναμίες στο παιχνίδι του.

Όπως είδαμε και το περασμένο καλοκαίρι στην Εθνική, το ρόστερ δεν βοήθησε τον Γιάννη Αντετοκούνμπο να ξεδιπλώσει το ταλέντο του.

Ιδανικά, ο Καλάθης θα ήταν σε πεντάδα με 4 σουτέρ που θα ήταν και καλοί αμυντικοί.

Είναι πολύ σημαντικό για έναν πόιντ-γκάρντ που δεν έχει καλό μακρινό σουτ να έχει 5άρι που σουτάρει ώστε να δημιουργεί χώρους.

Την καλύτερή του χρονιά ο Καλάθης την έκανε με τον Σίνγκλετον στο «πέντε».

Οι μεγάλες διοργανώσεις είναι στη Novibet

Ο Αμερικάνος απειλούσε από τα 6,75 αναγκάζοντας το αντίπαλο 5αρι να ανεβαίνει ψηλά στο πικ-εν-ρολ  δημιουργώντας με τον τρόπο αυτό τους κατάλληλους χώρους για τον «μαέστρο» Καλάθη ώστε να διαπρέψει.

Με τον Παπαγιάννη στο 5, οι αντίπαλοι παίζουν “under” στα σκριν  τον Καλάθη ενώ ο αντίπαλος ψηλός τον «περιμένει» στην ρακέτα αφού ο Παπαγιάννης δεν απειλεί από μακριά.

Επίσης, ο φετινός Παναθηναϊκός έχει προβλήματα στην άμυνα γιατί οι παίχτες που πλαισιώνουν τον Καλάθη στην περιφέρεια είναι κακοί προσωπικοί αμυντικοί.

Ράις, Φριντέτ αλλά και Νίκος Παππάς (μετά τον τραυματισμό του), δεν έχουν καλά πλάγια βήματα και δεν μπορούν να μαρκάρουν στο ένας-εναντίον-ενός.

Οι Μπάκς έχουν πλαισιώσει τον Γιάννη με σουτέρ ώστε ο MVP του ΝΒΑ να βρίσκει χώρους και να δημιουργεί ρήγματα.

Στο σύγχρονο μπάσκετ οι αποστάσεις είναι το παν. Όταν στην ομάδα υπάρχει ένας παίχτης χωρίς σουτ (βλ.Καλάθης) πρέπει οι 4 άλλοι να σουτάρουν.

Μπορεί ο Ρικ Πιτίνο να ξανακάνει τον Παναθηναϊκό μεγάλο;

Όχι με αυτό το ρόστερ.

Ενισχυμένες αποδόσεις

Το πείραμα Φριντέτ απέτυχε, ενώ τα 2/3 του ρόστερ λογικά θα αποτελέσουν παρελθόν από το καλοκαίρι.

Είναι ο Πιτίνο η απάντηση στα προβλήματα ή μήπως ο ΔΓ θα πρέπει να φέρει προπονητή με Ευρωπαϊκή νοοτροπία και εμπειρία;

Ίδωμεν…